5. O siyudad nga nabantog sa pagkadaotan ug sa kasamok, ang mga nasod nga anaa sa duol ug sa layo mobiaybiay gayod kanimo.
6. Tan-awa ang matag pangulo sa Israel nga nagapuyo diha kanimo, gigamit nila ang ilang gahom sa pagpamatay.
7. Wala na tahora ang mga ginikanan diha sa imong dapit. Ang mga langyaw nga nagapuyo diha kanimo ginapanguwartahan, ug ang mga ilo ug mga biyuda ginadaog-daog.
8. Gipasipalahan mo ang akong balaan nga mga butang ug wala mo pakabalaana ang Adlaw nga Igpapahulay nga akong gipatuman.
9. May mga tawo diha kanimo nga nagapangbutang-butang aron ipapatay ang uban. Aduna usay mga tawo diha nga nagakaon sa mga halad ngadto sa mga dios-dios didto sa simbahanan sa mga bukid ug nagahimo sa malaw-ay nga mga buhat.
10. Aduna usay mga tawo diha kanimo nga nakighilawas sa asawa sa iyang amahan o mipugos sa pagpakighilawas sa babaye nga giregla.
11. Aduna usay nakighilawas sa asawa sa uban, o sa iyang umagad nga babaye, o sa iyang igsoon nga babaye.
12. Ang uban nagadawat ug suborno aron sa pagpatay ug tawo, ang uban nagapatanto nga may taas kaayong tubo, ug ang uban naadunahan pinaagi sa pagpanglimbong sa ilang isigka-tawo. Nalimtan na gayod nila ako. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
13. “Busa isumbag ko ang akong kumo sa akong palad sa akong kasuko kaninyo, o mga taga-Jerusalem, tungod sa inyong pagpamatay ug pagpanglimbong aron makakuwarta.
14. May kaisog pa kaha kamo ug kalig-on sa panahon nga silotan ko kamo? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon nga silotan ko kamo, ug himuon ko gayod kini.
15. Katagon ko kamo sa nagkalain-laing mga nasod, ug undangon ko ang inyong mga ginahimo nga nakapahugaw kaninyo.
16. Maulawan kamo sa ubang mga nasod, ug unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”