21. “Apan kon ang tawong daotan maghinulsol sa tanang mga sala nga iyang nahimo ug motuman sa akong mga pagtulon-an ug himuon niya kon unsa ang matarong ug husto, dili siya mamatay kondili mabuhi gayod siya.
22. Dili na siya paninglon sa tanang mga sala nga iyang nahimo. Tungod sa iyang gipangbuhat nga matarong, padayon siyang mabuhi.
23. Ako, ang Ginoong Dios, dili malipay kon mamatay ang usa ka daotang tawo. Malipay ako kon maghinulsol siya ug padayong mabuhi.
24. “Apan kon ang usa ka tawong matarong mobiya sa iyang matarong nga pagkinabuhi ug magpakasala, ug magbuhat sa ngil-ad nga mga butang nga ginahimo sa mga tawong daotan, padayon ba siyang mabuhi? Dili! Kalimtan ang tanan niyang binuhatan nga matarong. Ug tungod sa iyang pagluib kanako ug sa mga sala nga iyang nahimo, mamatay siya.
25. “Apan moingon kamo, ‘Dili matarong ang pamaagi sa Ginoo.’ Pamati kamo, katawhan sa Israel: Ang ako bang pamaagi ang dili matarong o ang inyo?