10. “Apan pananglit may anak siyang lalaki nga bangis ug kriminal o ginahimo niya kini nga mga buhat
11. nga wala buhata sa iyang amahan: Mokaon siya sa mga halad nga alang sa mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid, ug makighilawas siya sa asawa sa uban.
12. Ginadaog-daog niya ang mga kabos ug timawa. Kawatan siya, ug dili niya iuli ang garantiya sa mga nakautang kaniya. Nagasimba siya sa mga dios-dios, ug nagahimog daotan.
13. Nagapautang siya nga may tubo. Mabuhi kaha siya? Dili! Mamatay gayod kining tawhana tungod niining tanang ngil-ad nga mga butang nga iyang gihimo. Siya ra ang hinungdan sa iyang kamatayon.
14. “Apan pananglit kining tawong daotan may anak nga lalaki ug nakita niya ang tanang sala nga gihimo sa iyang amahan, apan wala niya kini sunda.
15. Wala siya magsimba sa mga dios-dios sa Israel o mokaon sa mga halad nga alang niini nga mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid. Wala siya makighilawas sa asawa sa uban.
16. Wala siya mangdaog-daog, ug wala siya mangayo ug garantiya gikan sa mga nangutang kaniya. Wala siya mangawat, ginapakaon hinuon niya ang mga gigutom ug gihatagan ug bisti ang mga walay bisti.
17. Wala siya maghimog daotan, ug wala siya magpatubo kon magpautang siya. Ginatuman niya ang akong mga sugo ug mga tulumanon. Kining tawhana dili mamatay tungod sa sala sa iyang amahan kondili padayon siyang mabuhi.
18. Apan ang iyang amahan mamatay tungod sa iyang sala kay nanghukhok siya, nangawat, ug naghimog daotan ngadto sa iyang mga katagilungsod.
19. “Apan basig mangutana kamo, ‘Nganong dili man angayng silotan ang anak tungod sa sala sa iyang amahan?’ Kon ang anak nagbuhat sa matarong ug husto, ug ginasunod niya pag-ayo ang akong mga tulumanon, padayon siyang mabuhi.
20. Ang tawo lang nga nakasala mao ang mamatay. Ang anak dili angayng silotan tungod sa sala sa iyang amahan, sama nga ang amahan dili angayng silotan tungod sa sala sa iyang anak. Ang tawong matarong pagabalosan sa iyang matarong nga mga ginahimo, ug ang tawong daotan pagasilotan sa iyang daotan nga mga ginahimo.
21. “Apan kon ang tawong daotan maghinulsol sa tanang mga sala nga iyang nahimo ug motuman sa akong mga pagtulon-an ug himuon niya kon unsa ang matarong ug husto, dili siya mamatay kondili mabuhi gayod siya.
22. Dili na siya paninglon sa tanang mga sala nga iyang nahimo. Tungod sa iyang gipangbuhat nga matarong, padayon siyang mabuhi.
23. Ako, ang Ginoong Dios, dili malipay kon mamatay ang usa ka daotang tawo. Malipay ako kon maghinulsol siya ug padayong mabuhi.
24. “Apan kon ang usa ka tawong matarong mobiya sa iyang matarong nga pagkinabuhi ug magpakasala, ug magbuhat sa ngil-ad nga mga butang nga ginahimo sa mga tawong daotan, padayon ba siyang mabuhi? Dili! Kalimtan ang tanan niyang binuhatan nga matarong. Ug tungod sa iyang pagluib kanako ug sa mga sala nga iyang nahimo, mamatay siya.
25. “Apan moingon kamo, ‘Dili matarong ang pamaagi sa Ginoo.’ Pamati kamo, katawhan sa Israel: Ang ako bang pamaagi ang dili matarong o ang inyo?
26. Kon ang usa ka tawong matarong mobiya sa matarong nga pagkinabuhi ug magpakasala, mamatay siya tungod sa iyang mga sala.
27. Apan kon ang daotang tawo mobiya sa iyang daotang pagkinabuhi ug maghimog matarong ug husto, maluwas niya ang iyang kinabuhi.