1. Miingon ang Ginoo kanako,
2. “Tawo, nagapuyo ka uban sa mga masinupakon nga katawhan. May mata sila apan dili sila makakita, may dalunggan sila apan dili sila makadungog, kay mga masinupakon sila.
3. Busa tawo, pagpakita nga mora ikaw ug binihag. Panghipos sa imong mga dad-onon ug lakaw ngadto sa laing dapit. Himoa kini sa adlaw aron makita sa mga tawo. Basin pag pinaagi niini makaamgo sila nga mga masinupakon sila.
4. Sa adlaw panghipos sa imong dad-onon aron makita nila. Pagkagabii, samtang nagatan-aw sila, molakaw ka nga daw sa usa ka binihag.
5. Busloti ang dingding sa imong balay samtang nagatan-aw sila, ug didto ipaagi ang imong dad-onon.
6. Samtang nagatan-aw sila, pas-ana ang imong dala ug lakaw sa kagabhion. Panabon sa imong nawong aron dili mo makita ang yuta. Kining imong himuon magpadayag sa usa ka pasidaan alang sa katawhan sa Israel.”
7. Busa gituman ko ang iyang gisugo. Sa adlaw pa, nanghipos ako sa akong dad-onon, ug pagkagabii gibuslotan ko ang dingding pinaagi sa akong mga kamot. Ug samtang nagatan-aw sila, gipas-an ko ang akong dala ug milakaw sa kagabhion.
8. Nianang pagkabuntag miingon ang Ginoo kanako,
9. “Tawo, karon nga nangutana ang mga masinupakon nga katawhan sa Israel mahitungod sa imong gihimo,
10. ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, may mensahe alang sa pangulo sa Jerusalem ug sa tanang katawhan sa Israel.