11. Kining siyudara dili mahimong sama sa kaldero alang kaninyo, ug kamo dili mahimong sama sa karne sulod niini. Kay silotan ko kamo didto sa utlanan sa Israel.
12. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. Himuon ko kini kay wala kamo motuman sa akong mga tulumanon ug mga lagda. Ang mga lagda hinuon sa ubang mga nasod ang inyong gituman.’ ”
13. Unya samtang nagasulti ako sa mensahe sa Dios, namatay si Pelatia nga anak ni Benaya. Unya mihapa ako ug misinggit sa makusog, “O Ginoong Dios, hutdon mo ba gayod ug laglag ang nahibiling mga Israelinhon?”
14. Miingon ang Ginoo kanako,
15. “Tawo, ang mga katawhan nga nahibilin sa Jerusalem nagsulti ug ingon niini mahitungod sa ilang mga kadugo nga binihag: ‘Halayo sila sa Ginoo, ug kining yutaa gihatag na sa Ginoo kanato aron atong panag-iyahan.’
16. “Busa ingna ang kauban mong mga binihag nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Bisag gipabihag ko kamo ug gikatag ngadto sa ubang mga kanasoran, ang akong presensya anaa gihapon uban kaninyo nianang mga lugara.
17. Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga tigomon ko kamo pagbalik gikan sa mga nasod diin kamo nagkatag, ug ihatag ko pag-usab kaninyo ang yuta sa Israel.
18. Sa inyong pagbalik sa inyong dapit, wagtangon ninyo ang tanang mangil-ad nga mga dios-dios.
19. Bag-ohon ko ang inyong kasingkasing ug ang inyong hunahuna. Kuhaon ko ang kagahi sa inyong kasingkasing ug hatagan ko kamog kasingkasing nga masinugtanon kanako.
20. Tumanon na ninyo ang akong mga sugo ug mga pagtulon-an. Mahimo kamong akong katawhan, ug ako mahimong inyong Dios.
21. Apan kadtong nagasimba sa ilang mangil-ad nga mga dios-dios, silotan ko sumala sa ilang binuhatan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.’ ”
22. Unya milupad ang mga kerubin uban ang mga ligid sa kilid nila, ug ang gamhanang presensya sa Dios sa Israel anaa ibabaw kanila.
23. Unya mikawan ang gamhanang presensya sa Ginoo gikan sa siyudad, ug nagpundo sa bukid sa sidlakang bahin sa siyudad.