1. “Pananglit mahitabo kining mga butanga kaninyo — ang mga panalangin ug ang mga tunglo nga akong giingon kaninyo — ug unya mahinumdoman ninyo kini kon atua na kamo sa mga nasod diin gipabihag kamo sa Ginoo nga inyong Dios.
2. Kon nianang higayona mobalik kamo ug ang inyong mga anak sa Ginoo nga inyong Dios, ug tumanon ninyo sa tibuok ninyong kasingkasing ug kalag ang tanan nga gisugo ko kaninyo karon,
3. kaloy-an kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug tigomon niya kamo gikan sa tanang nasod diin gipabihag niya kamo, ug unya ibalik niya kaninyo ang inyong maayong kahimtang.
4. Bisan kon sa inyong pagkabihag napadpad kamo sa labing layo nga bahin sa kalibotan, tigomon gihapon kamo sa Ginoo nga inyong Dios
5. ug pabalikon sa yuta nga gipanag-iyahan sa inyong mga katigulangan, ug panag-iyahon ninyo kini pag-usab. Pauswagon ug padaghanon pa gayod kamo kay sa inyong mga katigulangan.
6. Bag-ohon sa Ginoo nga inyong Dios ang inyong mga kasingkasing ug ang mga kasingkasing sa inyong mga kaliwat aron higugmaon ninyo siya sa tibuok ninyong kasingkasing ug kalag, ug magkinabuhi kamo ug dugay.
7. Ipahiagom sa Ginoo nga inyong Dios kining tanang mga tunglo ngadto sa inyong mga kaaway nga nagadumot ug nagadaog-daog kaninyo.
8. Tumanon ninyo pag-usab ang Ginoo ug sundon ang tanan niyang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa.