1. Usa niana ka higayon, ang grupo sa mga propeta miingon kang Eliseo, “Nakita mo man nga gamay kaayo kining lugar nga among tigomanan uban kanimo.
2. Busa mangadto kita sa Suba sa Jordan diin may daghang mga kahoy. Maghimo kita didto ug atong tigomanan.” Miingon si Eliseo, “Sige, panglakaw kamo.”
3. Apan miingon ang usa kanila, “Kon mahimo, sir, uban na lang kanamo.” Mitubag siya, “O, sige.”
4. Busa miuban siya kanila.Pag-abot nila sa Suba sa Jordan, namutol sila ug mga kahoy.
5. Samtang namutol ug kahoy ang usa kanila, nahulog ang ulo sa iyang atsa didto sa tubig, busa misinggit siya, “Sir, hinulaman ko lang ra ba kadto!”
6. Nangutana si Eliseo, “Asa man dapit nahulog?” Pagtudlo sa tawo sa dapit nga nahulogan, nagputol si Eliseo ug sanga ug gilabay niya kini didto. Unya milutaw ang ulo sa atsa.
7. Miingon si Eliseo, “Kuhaa na.” Busa gikab-ot kini sa tawo.
8. Karon, nakiggira ang hari sa Aram batok sa Israel. Nakigsabot siya sa iyang mga opisyal kon asa sila nga mga lugar magkampo.
9. Apan gipasidan-an ni Eliseo ang hari sa Israel pinaagi sa pagpadala kaniya niini nga mensahe, “Ayaw kamo pag-agi nianang lugara kay mosulong diha ang mga Arameanhon.”
10. Busa nagpadala usab ug mensahe ang hari sa Israel ngadto sa mga lumulupyo sa lugar nga giingon ni Eliseo aron pagpasidaan kanila nga magbantay. Nahitabo kini sa pipila ka higayon.
11. Tungod niini nasuko pag-ayo ang hari sa Aram. Busa gipatawag niya ang iyang mga opisyal ug giingnan, “Kinsa kaninyo ang modapig sa hari sa Israel?”
12. Miingon ang usa sa iyang mga opisyal, “Wala gayoy bisan usa kanamo, Mahal nga Hari. Si Eliseo nga propeta sa Israel mao ang tigsugilon sa hari sa Israel sa tanan nimong ginasulti, bisan ang ginasulti nimo diha sa imong kuwarto.”
13. Mimando ang hari, “Lakaw, pangitaa ninyo siya aron makapadala ako ug mga tawo sa pagdakop kaniya.”Sa dihang gisultihan ang hari nga si Eliseo atua sa Dotan,
14. nagpadala siya didto ug daghang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe. Nangadto sila sa Dotan sa panahon sa kagabhion ug gilibotan nila kini.
15. Pagkabuntag, sayo pa kaayong mibangon ug migawas ang sulugoon ni Eliseo, ug nakita niya ang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe nga nagalibot sa lungsod. Miingon siya kang Eliseo, “Sir, unsay atong buhaton?”
16. Mitubag si Eliseo, “Ayaw kahadlok. Mas daghan ang atong mga kauban kaysa kanila.”
17. Unya nag-ampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang iyang mga mata aron makakita siya.” Giablihan sa Ginoo ang mga mata sa sulugoon, ug nakita niya ang kabungtoran sa palibot ni Eliseo nga puno sa mga kabayo ug mga karwahe nga kalayo.
18. Samtang nagpadulong ang mga kaaway kang Eliseo, nag-ampo siya, “Ginoo, butahi kining mga tawhana.” Busa gipangbutahan sila sa Ginoo sumala sa gihangyo ni Eliseo.
19. Unya miingon si Eliseo kanila, “Dili kini mao ang dalan ug dili kini mao ang lungsod sa Dotan. Sunod kamo kanako kay dad-on ko kamo sa tawo nga inyong gipangita.” Ug gidala sila ni Eliseo sa Samaria.
20. Pagsulod nila sa lungsod, nag-ampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang ilang mga mata aron makakita sila.” Giablihan sa Ginoo ang ilang mga mata, ug nakita nila nga didto na sila sa Samaria.
21. Pagkakita sa hari sa Israel kanila, gipangutana niya si Eliseo, “Sir, pamatyon ko ba sila?”
22. Mitubag si Eliseo, “Ayaw silag pamatya. Bisan gani ang mga bihag sa gira wala nato pamatya. Hatagi sila ug pagkaon ug tubig aron makakaon sila ug makainom, ug pagkahuman, pabalika sila ngadto sa ilang hari.”
23. Busa nagpakombira ang hari alang kanila, ug pagkahuman, gipapauli niya sila ngadto sa ilang hari. Ug wala na mousab sa pagsulong ang mga Arameanhon sa yuta sa Israel.
24. Apan sa kadugayan gitigom ni Ben Hadad nga hari sa Aram ang iyang tibuok kasundalohan ug gilibotan ang Samaria.
25. Tungod niini, labihan ang kagutom nga nasinati sa lungsod, hangtod nga nagmahal ang mga palaliton. Ang kantidad sa ulo sa asno 80 ka buok nga pilak, ug ang kantidad sa usa ka takos nga iti sa salampati lima ka buok nga pilak.
26. Usa ka higayon niana, samtang naglakaw ang hari sa Israel ibabaw sa paril, may usa ka babaye nga misinggit kaniya, “Tabangi ako, Mahal nga Hari!”
27. Mitubag ang hari, “Kon dili motabang ang Ginoo kanimo unsay akong mahimo? Wala na akoy trigo o ilimnon nga ikahatag kanimo.”
28. Unya nangutana ang hari, “Unsa bay imong problema?” Mitubag ang babaye, “Kining babaye miingon kanako nga kan-on namo ang akong anak karong adlawa ug sa pagkasunod nga adlaw, ang iya na usab nga anak.
29. Busa among giluto ang akong anak ug gikaon. Pagkasunod nga adlaw, giingnan ko siya nga ang iya na usab nga anak ang among kan-on, apan gitagoan niya kini.”
30. Pagkadungog sa hari sa giingon sa babaye, gigisi niya ang iyang bisti sa labihang kasubo. Ug samtang naglakaw siya ibabaw sa paril, nakita sa mga tawo nga sako ang pang-ilalom nga bisti ang iyang gisul-ob sa pagpakita sa iyang pagsubo.
31. Miingon siya, “Hinaut nga silotan ako sa Ginoo sa hilabihan gayod kon dili ko papunggotan ug ulo si Eliseo nga anak ni Safat karong adlawa!”
32. Niadtong higayona, nagalingkod si Eliseo sa iyang balay ug nakigsulti sa mga tigdumala sa Israel. Nagsugo ang hari ug tawo nga mag-una kaniya didto kang Eliseo. Apan sa wala pa moabot ang gisugo sa hari, miingon si Eliseo sa mga tigdumala, “Tan-awa ra, nagsugo ang anak sa kriminal ug tawo sa pagpunggot sa akong ulo. Kon moabot ang tawo sirad-i ninyo ang pultahan ug ayaw siya pasudla. Gasunod kaniya ang iyang agalon.”
33. Samtang nagsulti pa si Eliseo kanila, miabot ang gisugo sa hari. Ug miingon siya, “Kini nga katalagman nga miabot gikan sa Ginoo. Nganong magpadayon pa man ako sa paghulat kaniya?”