Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

2 Mga Hari 5 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Naayo si Naaman sa Iyang Sakit sa Panit

1. Si Naaman nga komander sa mga sundalo sa Aram gidayeg gayod sa hari sa Aram, kay pinaagi kaniya gipadaog sa Ginoo ang Aram. Maisog siya nga sundalo, apan may ngilngig siya nga sakit sa panit.

2. Sa pagsulong sa mga sundalo sa Aram sa Israel nakabihag sila ug usa ka dalagita nga nahimong sulugoon sa asawa ni Naaman.

3. Usa ka adlaw, miingon kining dalagita sa iyang agalong babaye, “Kon makigkita lang ang akong agalon nga si Naaman sa propeta nga atua sa Samaria, ayohon gayod siya niini sa iyang sakit sa panit.”

4. Busa gisultihan ni Naaman ang hari mahitungod sa giingon sa dalagita nga gikan sa Israel.

5. Miingon ang hari sa Aram, “Lakaw, ug dal-a ang akong sulat ngadto sa hari sa Israel.” Busa milakaw si Naaman nga nagdalag 350 ka kilong pilak, 70 ka kilong bulawan, ug napulo ka bisti.

6. Gihatag niya ang sulat ngadto sa hari sa Israel, ug mao kini ang mensahe niini: “Gipadala ko diha kanimo si Naaman nga akong alagad aron ayohon mo sa iyang sakit sa panit.”

7. Pagkabasa sa hari sa Israel sa sulat, gigisi niya ang iyang bisti ug miingon, “Nganong gipadala niya kanako kining tawo aron ayohon sa iyang sakit sa panit? Unsa ako, Dios? May gahom ba ako sa pagpatay ug sa pagbuhi? Nangita lang siya ug hinungdan nga magkaaway kami!”

8. Pagkahibalo ni Eliseo nga alagad sa Dios nga gigisi sa hari sa Israel ang iyang bisti, gipadala niya kini nga mensahe ngadto sa hari: “Nganong gigisi mo man ang imong bisti? Paanhia dinhi kanako kanang maong tawo, aron masayod siya nga may propeta sa Israel.”

9. Busa miadto si Naaman uban sa iyang mga kabayo ug karwahe ug mihunong sa pultahan sa balay ni Eliseo.

10. Nagsugo si Eliseo ug mensahero sa pagsulti kang Naaman nga moadto siya sa Suba sa Jordan ug manghugas sa makapito, ug mamaayo siya.

11. Apan nasuko si Naaman ug milakaw nga nagaingon, “Abi nakog mogawas gayod siya ug moatubang kanako. Nagdahom ako nga tawgon niya ang Ginoo nga iyang Dios ug ipandong ang iyang kamot sa naapektohan nga bahin sa akong lawas ug ayohon ako.

12. Dili ba mas maayo man ang mga suba sa Abana ug sa Farfar sa Damascus kaysa mga suba dinhi sa Israel? Nganong dili man ako didto manghugas aron mamaayo ako?” Busa milakaw siya nga masuk-anon kaayo.

13. Apan miduol ang iyang mga sulugoon kaniya ug miingon, “Sir, kon nagsugo kanimo ang propeta sa pagbuhat ug dakong butang, dili ba buhaton mo man kini? Nganong dili mo man buhaton ang iyang giingon nga manghugas ka aron mamaayo ka?”

14. Busa miadto si Naaman sa Suba sa Jordan ug naghugas sa makapito, sumala sa giingon sa alagad sa Dios. Ug naayo ang iyang sakit ug nahinlo ang iyang panit — daw panit sa usa ka gamayng bata.

15. Unya mibalik si Naaman ug ang iyang mga kauban ngadto sa alagad sa Dios. Mitindog siya atubangan ni Eliseo ug miingon, “Karon nahibalo na ako nga walay laing Dios sa tibuok kalibotan gawas sa Dios sa Israel. Busa dawata kining gasa ko kanimo, sir.”

16. Mitubag si Eliseo, “Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo, nga akong ginaalagaran, nga dili gayod ako modawat ug gasa.” Bisag gipugos siya ni Naaman sa pagdawat sa gasa, midumili gayod siya.

17. Miingon si Naaman, “Kon dili ka, sir, tugoti na lang ako nga kargahan ang akong duha ka mula ug yuta nga gikan dinhi, ug dad-on ko sa amo. Kay sukad karon dili na ako maghalad ug mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad ngadto sa ubang mga dios kondili sa Ginoo lang.

18. Apan hinaut, sir, nga pasayloon ako sa Ginoo kon mokuyog ako sa akong hari didto sa templo sa dios nga si Remon aron pagsimba. Mokuyog ako ingon nga usa ka opisyal nga sinaligan sa hari. Hinaut nga pasayloon ako sa Ginoo kon moluhod usab ako didto.”

19. Miingon si Eliseo, “Maayong paglakaw.”Apan wala pa gani makapalayo si Naaman,

20. miingon si Gehazi sa iyang kaugalingon, “Gipalakaw sa akong agalon si Naaman nga Arameanhon nga wala dawata ang gasa nga dala niini. Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga apason ko siya ug magkuha ug bisan unsa gikan kaniya.”

21. Busa dali-daling gigukod ni Gehazi si Naaman. Pagkakita ni Naaman kang Gehazi nga nagdagan paingon kaniya, nanaog siya sa karwahe ug gitagbo kini. Nangutana si Naaman, “May daotan bang nahitabo?”

22. Mitubag si Gehazi, “Wala man. Gisugo lang ako sa akong agalon nga ingnon ka nga bag-o lang gayod nga may miabot nga duha ka batan-ong miyembro sa grupo sa mga propeta nga gikan sa kabungtoran sa Efraim. Ug naghangyo ang akong agalon nga hatagan mo sila ug 35 ka kilong pilak ug duha ka bisti.”

23. Miingon si Naaman, “Oo, ania ang 70 ka kilong pilak.” Ug gipugos pa siya ni Naaman sa pagdawat niini. Gisulod ni Naaman ang pilak sa duha ka sudlanan uban sa duha ka bisti, ug gihatag niya kini sa iyang duha ka sulugoon nga mao ang midala niini alang kang Gehazi.

24. Pag-abot ni Gehazi sa bungtod, gikuha niya sa mga sulugoon ang duha ka sudlanan ug gipalakaw sila. Gidala niya kadto sa balay ug gitagoan,

25. ug unya miadto siya kang Eliseo. Nangutana si Eliseo kaniya, “Asa ka gikan, Gehazi?” Mitubag si Gehazi, “Wala man ko molakaw.”

26. Apan miingon si Eliseo, “Wala ka ba masayod nga ang akong espiritu didto sa dihang nanaog si Naaman gikan sa iyang karwahe sa pagtagbo kanimo? Dili kini panahon sa pagdawat ug kuwarta, bisti, tamnanan sa olibo, tamnanan sa ubas, kahayopan, ug mga sulugoon.

27. Tungod kay gihimo mo kini, ang ngilngig nga sakit sa panit ni Naaman mobalhin kanimo ug sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.” Pagbiya ni Gehazi kang Eliseo namuti ang iyang panit tungod sa sakit.