14. Nangutana si Eliseo kang Gehazi, “Unsa kahay atong mahimo alang kaniya?” Mitubag si Gehazi, “Wala siyay anak nga lalaki ug tigulang na ang iyang bana.”
15. Miingon si Eliseo, “Tawga siya pag-usab.” Busa gitawag ni Gehazi ang babaye, ug sa nagtindog na siya didto sa pultahan,
16. miingon si Eliseo kaniya, “Sa ingon niini nga panahon sa sunod tuig magkugos ka na ug batang lalaki.” Mitubag ang babaye, “Ayaw pagbakak kanako, sir. Alagad ka sa Dios.”
17. Ug namabdos gayod ang babaye, ug nanganak kini ug lalaki sa mao gayod nga panahon pagkasunod tuig, sumala sa giingon ni Eliseo kaniya.
18. Usa ka adlaw, sa dihang dako na ang bata, miadto kini sa iyang amahan nga nagtrabaho didto sa uma uban sa mga mangangani.
19. Ug miingon siya sa iyang amahan, “Sakit kaayo ang akong ulo!” Miingon ang iyang amahan ngadto sa sulugoon, “Dad-a siya ngadto sa iyang inahan!”
20. Busa gidala sa sulugoon ang bata ngadto sa iyang inahan. Gisabak sa inahan ang bata hangtod pagkaudto ug unya namatay.
21. Misaka ang inahan ug gibutang ang patayng lawas sa iyang anak sa katre sa alagad sa Dios. Unya migawas siya sa kuwarto ug gisira ang pultahan.
22. Gitawag sa babaye ang iyang bana ug giingnan, “Palihog, padad-i ako ug usa ka sulugoon ug usa ka asno aron makadali akog adto sa alagad sa Dios, ug makabalik dayon.”
23. Nangutana ang iyang bana, “Nganong moadto ka man karong adlawa nga dili man kini Pista sa Pagsugod sa Bulan o Adlaw nga Igpapahulay?” Mitubag ang babaye, “Sige lang.”
24. Busa gimuntorahan sa babaye ang asno ug miingon sa iyang sulugoon, “Pagdali! Ug ayaw pahinaya ug dagan ang asno kon dili ako moingon kanimo.”
25. Busa milakaw sila, ug nakaabot sila sa Bukid sa Carmel, diin atua ang alagad sa Dios. Pagkakita ni Eliseo sa babaye nga didto pa sa unahan, miingon siya sa iyang sulugoon nga si Gehazi, “Tan-awa, anaa ang babaye nga taga-Shunem!