19. Ang mga tawo sa lungsod sa Jerico miingon kang Eliseo, “Sir, nakita mo man nga maayo ang nahimutangan sa among lungsod. Apan dili maayo ang tubig, ug tungod niini walay motubo nga mga tanom.”
20. Miingon si Eliseo, “Dad-i ako ninyog bag-o nga yahong ug butangi ug asin.” Busa gidad-an nila siya niini.
21. Unya miadto siya sa tuboran ug giitsa didto ang asin ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Gihinloan ko na kining tubiga, ug dili na kini makapatay o makapaundang sa pagtubo sa tanom.’ ”
22. Ug sukad niadto, hinlo na ang tubig, sumala sa giingon ni Eliseo.
23. Mibiya si Eliseo sa Jerico ug miadto sa Betel. Samtang naglakaw siya sa dalan, may mga batan-ong lalaki nga nanggawas gikan sa usa ka lungsod ug mibugalbugal kaniya. Miingon sila, “Upaw, pahawa dinhi! Upaw, pahawa dinhi!”
24. Miatubang si Eliseo ug gitan-aw niya ang mga batan-ong lalaki, ug gitunglo sa ngalan sa Ginoo. Unya may duha ka bayeng oso nga nanggawas gikan sa kakahoyan ug gikunis-kunis ang 42 ka mga batan-ong lalaki.
25. Unya miadto si Eliseo sa Bukid sa Carmel, ug pagkahuman mibalik siya sa Samaria.