26. “Kon dili mo paulanon tungod kay nakasala kanimo ang imong katawhan, ug unya mag-ampo sila nga nagaatubang niini nga templo ug modayeg kanimo, ug maghinulsol sila sa ilang mga sala tungod kay gisilotan mo sila,
27. pamatia sila diha sa langit. Pasayloa sila nga imong mga alagad, ang imong katawhan nga mga Israelinhon. Tudloi sila sa matarong nga pagkinabuhi, ug padad-i ug ulan ang yuta nga imong gihatag kanila ingon nga ilang panulondon.
28. “Kon may moabot nga kagutom sa yuta sa imong katawhan, o kaha katalagman, init nga hangin, peste sa mga tanom sama sa mga dulon ug mga ulod, o kon libotan sa mga kaaway ang ilang mga lungsod, o moabot kanila ang bisan unsa nga balatian;
29. kon aduna kanilay mag-ampo o magpakilooy kanimo, pamatia sila. Kon giila nila nga tungod sa ilang mga sala miabot kining mga pag-antos ug kasakit kanila, ug mag-ampo sila nga nagabayaw sa ilang mga kamot, ug nagaatubang niini nga templo,
30. pamatia sila diha sa imong puloy-anan sa langit. Pasayloa sila, ug himoa sa matag usa kanila ang angay sa ilang mga binuhatan, kay ikaw lamang gayod ang nasayod kon unsay anaa sa kasingkasing sa tawo.
31. Unya motahod sila kanimo ug mosunod sa imong mga pamaagi samtang nagapuyo sila sa yuta nga imong gihatag sa among mga katigulangan.
32. “Kon ang mga langyaw nga nagapuyo sa layong dapit makadungog sa imong kabantog ug pagkagamhanan, ug moanhi sila dinhi sa pagsimba kanimo ug mag-ampo sila nga nagaatubang niini nga templo,