19. Sunod adlaw, inigkagabii na, adto sa uma nga imong gitagoan kaniadto. Paghulat didto sa may bato sa Ezel.
20. Unya mopana ako makatulo sa kilid sa bato nga morag may gipana gayod ako.
21. Unya akong padaganon ang usa ka bata ug ipapangita kaniya ang mga pana. Kon moingon ako kaniya nga anaa ang mga pana sa tapad niya, ug kuhaon niya kini ug dad-on kanako, gawas dayon. Kay ipasalig ko gayod kanimo sa atubangan sa buhi nga Ginoo, nga wala kay angayng kahadlokan nga katalagman.
22. Apan kon moingon ako sa bata nga ang mga pana atua pa sa unahan, nagakahulogan kana nga kinahanglan magpahilayo ka kay paikyason ka sa Ginoo.
23. Ug bahin sa atong gipanumpaan, hinumdomi nga ang Ginoo mao ang atong saksi sa walay kataposan.”
24. Busa mitago si David sa uma. Ug sa dihang miabot ang adlaw sa Pista sa Pagsugod sa Bulan, milingkod si Haring Saul aron mokaon.
25. Didto siya milingkod sa iyang naandan nga dapit duol sa dingding. Si Jonatan naglingkod atbang kaniya, ug si Abner sa tapad ni Saul. Apan ang lingkoranan ni David bakante.
26. Walay gisulti si Saul mahitungod kang David niadtong adlawa kay naghunahuna siya nga tingalig may nahimo si David nga nakapahugaw kaniya, busa dili siya takos sa pag-apil sa pista.
27. Apan nianang sunod nga adlaw, ang ikaduhang adlaw sa bulan, bakante gihapon ang lingkoranan ni David. Busa nangutana si Saul kang Jonatan, “Nganong wala moanhi dinhi kagahapon ug karong adlawa si David nga anak ni Jesse aron mokaon?”
28. Mitubag si Jonatan, “Nananghid si David kanako nga mopauli siya sa Betlehem.
29. Kay miingon kuno ang iyang igsoon nga kinahanglan mouban gayod siya sa ilang pamilya sa paghalad, ug gusto niyang makita ang iyang mga igsoon. Mao kana nga dili ninyo siya kauban sa pagpangaon.”
30. Nasuko pag-ayo si Saul kang Jonatan. Miingon siya, “Masupilon ka nga anak! Nahibalo ako nga gilabanan mo si David. Gipakaulawan mo ang imong kaugalingon ug ang imong inahan.
31. Samtang buhi si David, dili ka gayod mahimong hari. Karon, ipakuha siya ug dad-a dinhi kanako, kay kinahanglan mamatay siya.”
32. Nangutana si Jonatan, “Nganong kinahanglan man gayod siyang mamatay? Unsa ba ang iyang nahimo?”
33. Apan gibangkaw siya sa iyang amahan aron patyon. Busa nahibaloan niya nga desidido gayod ang iyang amahan sa pagpatay kang David.
34. Mibiya si Jonatan sa lamisa nga labihang sukoa. Wala siya mokaon niadtong adlawa kay naguol siya tungod sa makauulaw nga pagtagad sa iyang amahan kang David.
35. Pagkabuntag, miadto si Jonatan sa uma aron makigkita kang David. May kauban siyang batang lalaki.
36. Miingon siya sa bata, “Dagan ug pangitaa ang mga pana nga akong ipana.” Busa sa dihang midagan ang bata, mipana si Jonatan sa unahan sa bata.
37-38. Pag-abot sa bata sa gitugpahan sa pana, misinggit si Jonatan, “Atua pa sa unahan nimo ang mga pana. Agpas, kuhaa dayon!” Gipunit sa bata ang pana ug mibalik ngadto kang Jonatan nga iyang agalon.
39. Wala gayoy kalibotan ang bata kon unsa ang kahulogan niadto. Si Jonatan lang gayod ug si David ang nahibalo.