1-4. Ako si Pablo nga alagad sa Dios ug apostol ni Jesu-Cristo. Nangumusta ako kanimo Tito nga giisip kong akong anak tungod kay ikaw nagatuo man kang Cristo sama kanako. Hinaut nga madawat mo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Gipili ako sa Dios ug gipadala niya aron lig-onon ang pagtuo sa iyang mga pinili ug tudloan sila sa pagsabot sa kamatuoran mahitungod sa pagtuman kaniya. Mao kini ang nagahatag kanato ug paglaom nga kita may kinabuhi nga walay kataposan. Sa wala pa ang kalibotan, nagsaad na ang Dios nga hatagan niya kita ug kinabuhi nga walay kataposan, ug ang Dios dili gayod mamakak. Karon mao na ang panahon nga iyang gitakda aron isaysay ang mahitungod niini nga kinabuhi. Ug ako ang gitugyanan sa Dios nga atong Manluluwas sa pagsugilon niini ngadto sa mga tawo.
5. Gibilin ko ikaw sa Crete aron padayonon mo ang atong buluhaton nga wala pa mahuman ug aron makapili ka ug mga tigdumala alang sa mga tumutuo sa matag lungsod.
6. Ayaw kalimti ang akong gipanugon kanimo nga ang angay mong pilion mao ang mga tawo nga dili salawayon, usa lang ang ilang asawa, ug kinahanglan nga ang ilang mga kabataan mga tumutuo usab ug dili kapasanginlan nga nagapatuyang lang sa ilang kinabuhi.
7. Ang tigdumala sa mga tumutuo mao ang gitugyanan sa buluhaton sa Dios, busa kinahanglan gayod nga dili salawayon, dili garboso, dili daling masuko, dili palahubog, dili palaaway, ug dili hakog ug kuwarta.
8. Kinahanglan maabiabihon siya sa mga bisita, gustong mobuhat ug maayo, makatimbang-timbang kon unsa ang maayo o dili, matarong, diosnon, ug makapugong sa iyang kaugalingon.