23. Bisan kita nga nakadawat sa Espiritu Santo nga mao ang una nga gasa sa Dios nagaagulo usab sa kasakit samtang nagapaabot kita sa adlaw nga ang atong mga lawas bag-ohon sa Dios ug mahingpit ang atong katungod isip iyang mga anak.
24. Naluwas na kita ug nagapaabot na lang nga mahingpit kini nga kaluwasan. Ang paglaom dili na matawag nga paglaom kon anaa na ang ginalaoman. Kay kinsa ba ang magalaom sa anaa na?
25. Apan kon nagalaom kita sa mga butang nga wala pa kanato, nagahulat kita nga mapailubon.
26. Ug tungod kay maluya kita, ang Espiritu Santo nagatabang kanato. Dili kita kahibalo kon unsa gayod ang angay nato nga iampo; mao nga ang Espiritu Santo nagahangyo sa Dios alang kanato uban sa mga pag-agulo nga dili malitok.
27. Ug tungod kay nasayod ang Dios kon unsa ang sulod sa kasingkasing sa tawo, nasayod usab siya sa hunahuna sa Espiritu Santo. Kay ang Espiritu Santo nagahangyo sa Dios alang sa iyang mga anak, sumala sa kabubut-on sa Dios.
28. Nasayod kita nga ang tanang panghitabo ginabuhat sa Dios alang sa kaayohan sa mga nagahigugma kaniya nga iyang mga pinili sumala sa iyang katuyoan.
29. Kay sukad pa kaniadto, nasayran na sa Dios kon kinsa ang iyang mahimong mga anak. Ug giplano na niyang daan nga mahisama sila sa iyang Anak nga si Jesus, aron siya ang mahimong kamagulangan sa daghang mga managsoon.
30. Busa ang mga tawo nga gipili na niyang daan iyang gitawag nga mahimong iyang mga anak; ug ang mga tawo nga iyang gitawag, iya usab nga gipakamatarong; ug ang iyang gipakamatarong, iya usab nga gipasidunggan.
31. Karon, kon hunahunaon ta kini nga mga butang, makaingon kita nga ang Dios dapig gayod kanato, ug walay makabatok kanato.
32. Wala niya ihikaw ang iyang Anak, hinuon gihalad niya kini alang kanatong tanan. Kon gihatag niya ang iyang Anak, ihatag usab niya kanato ang tanang butang.