39. Unya miadto pa gayod siya sa unahan; miluhod siya ug nag-ampo. Miingon siya, “Amahan, kon mahimo ayaw ipadangat kining umaabot nako nga pag-antos. Apan dili ang akong pagbuot ang angay matuman kondili ang imong kabubut-on.”
40. Sa pagbalik niya didto sa iyang tulo ka sumusunod naabtan niya sila nga nangatulog. Miingon siya kang Pedro, “Dili ba gayod kamo makatukaw uban kanako bisan sa usa lang ka oras?
41. Pagtukaw kamo ug pag-ampo nga dili kamo madaog sa pagsulay. Buot sa inyong espiritu nga mag-ampo apan luya ang inyong lawas.”
42. Milakaw pag-usab si Jesus sa unahan ug nag-ampo, “Amahan, kon kinahanglan nga atubangon ko kini nga pag-antos, ang imong kabubut-on mao ang matuman.”
43. Pagkahuman mibalik siya pag-usab sa iyang mga sumusunod ug naabtan gihapon niya sila nga nangatulog. Kay katulgon kaayo sila.
44. Gibiyaan sila pag-usab ni Jesus, milakaw siya sa unahan ug nag-ampo. Ikatulo na niya kini nga pag-ampo ug mao gihapon ang iyang giampo.
45. Unya mibalik siya didto sa iyang mga sumusunod ug miingon, “Nangatulog pa ba gihapon kamo ug nagapahulay? Tan-awa ninyo! Mao na kini ang panahon nga ako nga Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga makasasala.
46. Tana! Tan-awa, ania na ang tawo nga magluib kanako.”
47. Samtang nagsulti pa si Jesus, miabot si Judas nga usa sa 12 ka mga apostoles. Uban kaniya ang daghang mga tawo nga nagdala ug mga espada ug mga bunal. Gisugo sila sa kadagkoan sa mga pari ug pangulo sa mga Judio.
48. Nakigsabot nang daan ang maluibon nga si Judas sa mga modakop kang Jesus kon unsa ang iyang buhaton nga timailhan: “Ang tawo nga akong hagkan mao ang inyong gipangita. Dakpa ninyo siya.”