26. Unya Ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa dakong gahom ug himaya.
27. Sugoon ko ang akong mga anghel sa pagtigom sa akong mga pinili gikan sa tanang dapit sa kalibotan.”
28. “Kuhai ninyo ug pagtulon-an ang kahoy nga igos. Kon ang iyang mga sanga manalingsing na, timailhan kini ninyo nga hapit na ang ting-init.
29. Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ako moabot.
30. Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona.
31. Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.”
32. “Ang mahitungod sa adlaw ug oras sa akong pag-abot, wala gayoy nasayod niini, bisan ang mga anghel sa langit o ako nga Anak sa Dios, gawas lang sa Amahan.
33. Busa pagbantay kamo ug pangandam, kay wala gayod kamo masayod kon kanus-a ako moabot.
34. Sama kini sa tawo nga miadto sa layong dapit. Paggikan niya sa iyang balay, gitugyan niya sa iyang mga sulugoon ang tagsa-tagsa nila ka mga buluhaton. Ug gimandoan niya ang guwardya sa pultahan nga magbantay.
35. Busa pagbantay kamo, kay wala kamo masayod kon kanus-a mobalik ang tag-iya sa balay; mahimo nga sa hapon, sa tungang gabii, sa kadlawon o sa pagsidlak sa adlaw.
36. Basin kon sa iyang pagbalik maabtan niya kamo nga nangatulog.
37. Ang ginasulti ko kaninyo ginasulti ko sa tanan: pagbantay kamo!”