5. Miingon ang mga apostoles kaniya, “Ginoo, dugangi ang among pagtuo!”
6. Mitubag ang Ginoo kanila, “Kon may pagtuo kamo nga sama kagamay sa liso sa mustasa, makahimo kamong mosulti niining kahoy, ‘Malukat ka ug balhin sa dagat!’ Ug motuman kini kaninyo.”
7. Midugang si Jesus sa pag-ingon kanila, “Pananglitan, may sulugoon ka nga nagdaro o nagbantay sa imong mga hayop, ug bag-o pa lang siya nakapauli gikan sa iyang trabaho. Isip agalon moingon ba ikaw kaniya, ‘Dali kaon na!’
8. Dili gayod. Hinuon moingon ka, ‘Sige, andami ako sa akong panihapon ug silbihi ako. Pagkahuman ikaw na usab ang mokaon.’
9. Wala niya pasalamati ang sulugoon tungod kay naghimo lang kini sa iyang katungdanan.
10. Ingon usab kamo niana, human ninyo matuman ang gipahimo kaninyo, hunahunaa ninyo nga kamo mga sulugoon lang nga nagtuman sa inyong katungdanan.”
11. Samtang naglakaw si Jesus padulong sa Jerusalem, miagi siya sa utlanan sa Samaria ug Galilea.
12. Ug sa iyang pagsulod sa usa ka baryo, gisugat siya sa napulo ka tawo nga may ngilngig nga sakit sa panit. Nagtindog lang sila sa unahan,
13. ug naninggit, “Jesus, Ginoo! Malooy ka kanamo!”
14. Pagkakita ni Jesus kanila, miingon siya, “Adto kamo sa mga pari ug pagpatan-aw kanila.” Sa naglakaw pa lang sila, nangaayo na sila.
15. Pagkakita sa usa kanila nga naayo na siya, mibalik siya kang Jesus ug misinggit sa pagdayeg sa Dios.
16. Miluhod siya ug nagpasalamat kang Jesus. Kadtong tawhana taga-Samaria.
17. Unya miingon si Jesus, “Dili ba napulo man ang nangaayo? Hain na man ang siyam?