23. “Ug kon moabot na gani kana nga adlaw dili na kinahanglan nga mangutana pa kamo ug bisan unsa kanako. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang Amahan maghatag kaninyo sa bisan unsa nga inyong pangayoon kaniya pinaagi sa akong ngalan.
24. Hangtod karon wala pa kamo makapangayo sa bisan unsa kaniya pinaagi sa akong ngalan. Pangayo kamo aron makadawat kamo, ug aron mahimong hingpit ang inyong kalipay.
25. “Gisulti ko kining mga butanga kaninyo pinaagi sa mga sambingay. Apan moabot ang panahon nga dili na ako mogamit ug mga sambingay, kondili klaro ko nang isulti kaninyo ang mahitungod sa Amahan.
26. Kon moabot na kana nga adlaw, kamo mismo ang mangayo sa Amahan pinaagi sa akong ngalan. Dili na kinahanglan nga ako pa ang mangayo sa Amahan alang kaninyo.
27. Kay ang Amahan mismo nagahigugma man kaninyo tungod kay nagahigugma kamo kanako, ug nagatuo nga ako gikan sa Dios.
28. Gikan ako sa Amahan ug mianhi ako dinhi sa kalibotan. Apan karon mobiya na ako niining kalibotan ug mobalik sa Amahan.”
29. Miingon dayon ang iyang mga sumusunod, “Karon klaro na ang imong gisulti kay wala ka na mogamit ug mga sambingay.
30. Karon sigurado na kami nga nahibalo ka sa tanan, kay bisan wala kami mangutana kanimo nahibalo ka nang daan sa among gihunahuna. Busa nagatuo kami nga ikaw gikan gayod sa Dios.”
31. Misulti si Jesus kanila, “Karon nagatuo na ba kamo kanako?
32. Apan moabot ang panahon ug karon gani miabot na nga kamo magkatibulaag ug mamauli, ug biyaan ninyo ako nga mag-inusara. Apan bisan biyaan ninyo ako may kauban gihapon ako, tungod kay kauban ko ang Amahan.
33. Gisulti ko kining mga butanga kaninyo aron may kalinaw kamo tungod sa inyong pagtuo kanako. Paantuson kamo sa mga tawo sa kalibotan, apan ayaw kamo kahadlok tungod kay gidaog ko na ang gahom sa kalibotan.”