11. Ang matag usa kanila gihatagag tag-as nga bisting puti, ug giingnan sila nga maghulat-hulat lang una hangtod makompleto ang gidaghanon sa ilang mga isigka-tumutuo ug kauban nga mga alagad sa Dios nga pamatyon usab sama kanila.
12. Unya, ang ikaunom na nga selyo ang gitangtang sa Karnero. Diha-diha milinog ug kusog. Miitom ang adlaw sama sa itom nga panapton, ug mipula ang bulan sama sa dugo.
13. Nangahulog sa yuta ang mga bitoon sa langit nga daw sama sa mga ulahi nga bunga sa kahoy nga igos nga mangahulog kon huypon sa kusog nga hangin.
14. Nawala ang langit sama sa papel nga gilukot, ug nangabalhin ang mga bukid ug mga isla sa ilang nahimutangan.
15. Ug unya nanago sa mga langub ug sa ilalom sa dagkong mga bato sa mga bukid ang mga hari sa kalibotan, ang mga pangulo, ang mga opisyal sa kasundalohan, ang mga adunahan, ang mga gamhanan, ug ang tanang matang sa tawo, ulipon o dili.
16. Nag-ingon sila sa mga bukid ug sa mga bato, “Tumpagi ninyo kami ug taboni aron dili kami makita sa nagalingkod sa trono ug aron makalingkawas kami gikan sa silot sa Karnero.
17. Kay miabot na ang adlaw nga silotan nila ang mga tawo, ug wala gayoy makasugakod niini.”