1. Gipakita usab kanako sa anghel ang suba nga ang iyang tubig nagahatag ug kinabuhi. Nagagilak-gilak kini sama sa kristal, ug nagagikan sa trono sa Dios ug sa Karnero,
2. ug midagayday kini sa tunga sa karsada sa siyudad. Sa isigka-daplin sa maong suba adunay kahoy nga nagahatag ug kinabuhi ug nagapamunga ug 12 ka higayon sulod sa usa ka tuig, kausa matag bulan. Ug ang mga dahon niini gigamit nga tambal alang sa tanang mga tawo.
3. Wala nay bisan unsa nga tinunglo sa Dios nga makita niadto nga siyudad. Atua didto ang trono sa Dios ug sa Karnero, ug ang iyang mga alagad magsimba kaniya.
4. Makita na nila ang iyang panagway, ug ang iyang ngalan isulat diha sa ilang mga agtang.
5. Wala nay gabii didto, busa dili na nila kinahanglanon ang mga suga o ang kahayag sa adlaw, kay ang Ginoong Dios mao na ang ilang kahayag. Ug magdumala sila isip mga hari sa walay kataposan.
6. Miingon ang anghel kanako, “Kini nga mga pulong tinuod ug masaligan. Ang Ginoong Dios nga nagsulti sa iyang mga propeta kon unsa ang mahitabo sa umaabot mao ang nagpadala sa iyang anghel aron sa pagpakita sa iyang mga alagad sa mga panghitabo nga hapit na moabot.”