1. Karon, mahitungod na usab sa mga pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios, kon makakaon ba kita o dili: bisan makaingon kita nga taas na ang atong kahibalo, hinumdoman nato nga ang kahibalo sa tawo usahay mao ang hinungdan sa iyang pagkamapasigarbohon. Mas mahinungdanon nga kita mahigugmaon, kay kini makapalig-on sa uban.
2. Ang tawo nga nagahunahuna nga maalamon na siya nagapaila lang nga kulang pa gayod ang iyang kahibalo.
3. Apan ang tawo nga nagahigugma sa Dios mao ang giila sa Dios nga iyaha.
4. Busa kon mahitungod sa mga pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios, nasayod kita nga ang mga dios-dios dili gayod tinuod nga dios, kay adunay usa lang gayod ka Dios.
5. Bisan pag nagaingon ang uban nga adunay mga dios sa langit ug sa yuta, ug bisan pag daghan ang gitawag nga “mga dios” ug “mga ginoo,”
6. apan alang kanato adunay usa lang ka Dios, ang atong Amahan nga nagbuhat sa tanang mga butang, ug nagkinabuhi kita alang kaniya. Ug may usa lang gayod ka Ginoo, si Jesu-Cristo. Pinaagi kaniya, nahimo ang tanang butang ug pinaagi usab kaniya kita may kinabuhi.