6. Ug si Josue nga anak ni Nun ug si Caleb nga anak ni Jefone, ang mga tawo nga mikuyog sa pagsusi sa yuta, migisi sa ilang mga bisti tungod sa kaguol.
7. Ug miingon sila sa tibuok katilingban sa Israel, “Ang yuta nga among gisusi maayo kaayo nga yuta.
8. Kon nahimuot kanato ang Ginoo, dad-on kita niya niadtong yuta nga tabunok kaayo ug itugyan niya kini kanato.
9. Ayaw lamang kamo pagsukol sa Ginoo ug ayaw kahadlok sa katawhan sa maong yuta kay sayon ra nato silang buntogon. Mahanaw kanila ang ilang panalipod kay ubanan man kita sa Ginoo busa dili kita angay nga mahadlok kanila.”
10. Apan buot sa katawhan nga batoon sila. Unya ang himaya sa Ginoo mipakita sa tanang katawhan sa Israel didto sa Tolda nga Tagboanan.
11. Ug ang Ginoo miingon kang Moises, “Kanus-a ba kining mga tawhana mohunong sa pagdumili sa pagtuo kanako? Dili ba gayod sila motuo kanako bisan pa sa tanang milagro nga akong gihimo sa ilang taliwala?
12. Ipahamtang ko kanila ang kamatay ug puohon ko sila apan himoon ko ikaw nga usa ka nasod nga mas dako ug mas gamhanan pa kay kanila.”
13. Apan si Moises miingon sa Ginoo, “Unya unsa may ikasulti sa mga Ehiptohanon kon makabalita sila niini nga gikuha mo man sila gikan sa ilang taliwala?
14. Ug unsa may mahitabo kon suginlan nila ang mga molupyo niining yutaa? Nakabalita sila nga ikaw, O Ginoo, anaa man sa taliwala sa imong katawhan kay ikaw, O Ginoo, makita man gayod nila. Ang imong panganod mopundo sa ibabaw nila ug mag-una ka kanila pinaagi sa panganod panahon sa adlaw ug sa kalayo panahon sa kagabhion.
15. Kon hutdon mo karon ug pamatay kining katawhan, ang kanasoran nga nakabalita sa imong kabantog moingon,
16. ‘Tungod kay ang Ginoo wala makahimo pagdala niining katawhan ngadto sa yuta nga iyang gisaad nga ihatag kanila, gipamatay na lamang niya sila didto sa kamingawan.’
17. Ug karon nag-ampo ako kanimo nga ipakita mo ang imong dakong gahom, O Ginoo, sama sa imong gisaad sa dihang miingon ka,
18. ‘Dili ako daling masuko ug naghingapin ang akong gugmang walay paglubad; mopasaylo ako sa kalapasan ug kasal-anan apan dili ko pasayloon ang mga nakasala. Silotan nako ang mga anak tungod sa kalapasan sa mga ginikanan hangtod sa ikatulo ug ikaupat nga kaliwatan.’
19. Pasayloa ang kasal-anan niining katawhan, nangaliyupo ako kanimo sumala sa kadak-on sa imong gugmang walay paglubad ug sama sa imong pagpasaylo niining maong katawhan sukad pa sa Ehipto hangtod karon.”
20. Unya ang Ginoo miingon, “Gipasaylo ko sila sumala sa imong gihangyo.
21. Apan sa pagkatinuod, tungod kay buhi ako ug ang tibuok kalibotan napuno man sa akong himaya,
22. walay mahabiling buhi niining mga tawhana ug makasulod niadtong yutaa. Nakakita sila sa akong himaya ug sa mga milagro nga akong gihimo didto sa Ehipto ug sa kamingawan apan gisulayan gihapon nila ako sa ikanapulo na ka higayon ug wala sila mamati sa akong tingog.
23. Walay usa kanila nga makakita sa yuta nga gisaad ko nga ihatag sa ilang katigulangan. Wala gayod kanila nga nagsalikway kanako ang makasulod niini.
24. Apan ang akong alagad nga si Caleb dad-on ko sa yuta nga iyang giadtoan ug makapanag-iya niini ang iyang mga kaliwat tungod kay nagbaton man siyag lahi nga espiritu ug misunod kanako sa hingpit.