29. Gisugo mo sila sa pagtuman sa imong mga balaod,apan nagmapahitas-on sila ug wala nila tumana ang imong mga sugo,ug gilapas nila kini nga unta mabuhi man ang tawo pinaagi sa pagtuman niini.Gisalikway hinuon nila kini,nagmagahi sila ug wala motuman niini.
30. Nagpailob ka kanila sulod sa daghang mga tuig,ug gipasidan-an mo sila pinaagi sa imong mga propeta,apan wala ka nila tagda.Busa gitugyan mo sila sa katawhan sa ubang nasod.
31. Bisan pa niana naluoy ka kanila,busa wala mo sila puoha o biyai kay Dios ka man nga maluluy-on.
32. “O Dios, gamhanan ka ug angayng kalisangan.Nagtuman ka sa imong gisaad ug ang gugma mo walay paglubad.Ayaw isipa nga diyutay lamang ang mga kalisdanan nga nangabot kanamo,sa among mga hari, mga pangulo, mga pari, mga propeta, mga katigulangan,ug sa tanan nimong katawhan,sukad pa sa panahon sa mga hari sa Asiria hangtod niining adlawa.
33. Apan dili kami makamahay kanimo, tungod sa tanan nga nahitabo kanamo,kay nagtuman ka man sa imong gisaad ug kami ang nasayop.
34. Ang among mga hari, mga kadagkoan, kaparian ug katigulanganwala magtuman sa imong Balaod,o magpakabana sa mga sugo, ug mga pasidaan nga gihatag mo kanila.
35. Wala sila mag-alagad kanimo diha sa ilang gingharian,bisan pa sa imong kaayo.Wala sila mag-alagad kanimo diha sa dako ug tabunok nga yuta nga gihatag mo kanilaug wala nila biyai ang ilang daotang mga buhat.
36. “Karon naulipon na kami dinhi sa yuta nga gihatag mo sa among mga katigulangan,aron unta makapahimulos kami sa mga abot ug uban pang kaayohan.