2. Pamati sa nagpitipiti nga latigo,sa kabanha sa mga ligid,sa nagdagan nga mga kabayo,ug sa nag-untol-untol nga mga karwahi!
3. Misulong na ang mga sundalong nagkabayo;nagpangidlap ang espada ug nagsinawsinaw ang bangkaw,ug daghan ang nangamatay.Nagtipun-og ang mga patayng lawas ug dili kini maihap;nangapandol sila sa mga patayng lawas!
4. Ug nahitabo kini tungod sa pagkamahilawason sa Ninibe;matahom siya ug mabihagon,ug nag-angin sa mga nasod pinaagi sa iyang pagkaigat ug pagkabigaon.
5. Ang Ginoo nga Labing Gamhanan nag-ingon,“Makigbatok ako kanimo, Ninibe.Huboan ko ikaw,ug ipakita ko sa kanasoran ang imong pagkahubo,ug sa mga gingharian ang imong pagkamakauulaw.
6. Labayon ko ikawg hugaw ug dumtan ko ikaw,ug himoong talan-awon sa katawhan.
7. Ug ang tanan nga motan-aw kanimo molikay ug moingon,‘Nagun-ob ang Ninibe;kinsay mohilak alang kaniya?Kinsay molipay kaniya?’”
8. Mas maayo pa ba ikaw kay sa Tebes,ang ulohang siyudad sa Ehipto nga nahimutang duol sa Nilo?Gilibotan siyag suba nga maoy iyang panalipod ug iyang kota.
9. Ang Etiopia ug Ehipto maoy iyang gisaligan.Walay kinutoban ang iyang gahom.Ang Put ug ang mga taga-Libia iyang mga kaabin.
10. Apan nabihag ang katawhan sa Tebes ug naulipon;ang iyang gagmayng kabataan gipangwataswatas diha sa mga likoanan sa dalan;giripahan ang tinamod niyang mga tawoug gigapos ug kadena ang bantogan niyang mga tawo.
11. Mahubog ka usab ug malipong;mangita kag katagoan gikan sa imong kaaway.
12. Ang tanan mong kota mahisama sa mga kahoyng igera nga mao pa kahinogig bunga.Kon uyogon kini,mangatagak ang bunga niini ngadto sa baba sa mokaon niini.