1. O Dios, gisulong sa kanasoran nga wala magtuo kanimo ang yuta sa imong katawhan!Gipanamastamasan nila ang balaan mong Temploug giguba nila ang Jerusalem.
2. Gibiyaan nila ang mga patayng lawas sa imong katawhan aron kan-on sa mga langgamug ang mga lawas sa imong sulugoon aron kan-on sa mga ihalas nga mananap.
3. Gipabanaw nila ang dugo sa imong katawhansama sa tubig sa tibuok Jerusalemug wala nay nahabilin aron paglubong sa mga patay.
4. Ang kasikbit nga kanasoran nagbiaybiay kanamo;gikataw-an kami nila ug giyubit.
5. O Ginoo, kanus-a matapos ang imong kasuko kanamo?Hangtod ba sa kahangtoran?Magpadayon ba pagsilaob ang imong kasuko sama sa kalayo?
6. Kasuk-i ang kanasoran nga wala makaila kanimo,ang mga tawo nga wala magsimba kanimo.
7. Gipatay nila ang kaliwatan ni Jacob nga imong katawhanug gilaglag ang imong nasod.
8. Ayaw kami siloti tungod sa mga sala sa among katigulangan;kaluy-i hinuon kami karon kay nawad-an kami sa tanang paglaom.
9. Tabangi kami, O Dios nga among manluluwas,alang sa kahimayaan sa imong ngalan;luwasa kami ug pasayloa ang among mga salaaron daygon ka sa mga tawo.
10. Nganong pangutan-on man kami sa mga kanasoran,“Hain na man ang inyong Dios?”Pakit-a kami nga silotan mo ang kanasorantungod sa pagpabanaw nila sa dugo sa imong mga sulugoon.
11. Pamatia ang mga agulo sa mga binilanggo,ug pinaagi sa imong gahom luwasa sila nga gisilotan na nga patyon.
12. Ginoo, balosi ang kanasoran sa makapito ka pilotungod sa mga pagbugalbugal nila kanimo.
13. Unya kami nga imong katawhan, ang mga karnero sa imong panon,magpasalamat kanimo hangtod sa kahangtoranug daygon ka namo ug sa umaabot nga kaliwatan.