1. Gidayeg ko ikaw, O Ginoo, kay giluwas mo man ako,ug kay wala mo man tugoti ang akong mga kaawaysa pagbiaybiay kanako.
2. Nagpakitabang ako kanimo,O Ginoo nga akong Dios,ug imo akong giayo.
3. Gikuha mo ako gikan sa Seol.Nahiuban ako sa nangadto sa kahiladman,apan ang kinabuhi ko gibalik mo kanako.
4. Awitig mga pagdayeg ang Ginoo,kamo nga iyang balaang katawhanug pasalamati siya sa iyang nahimo!
5. Dali rang mapuypoy ang iyang kasuko,ug ang iyang kaayo molungtad hangtod sa kahangtoran.Mahimong may paghilak sa gabii,apan sa pagkabuntag mobanos ang kalipay.
6. Sa dihang nagmauswagon ako,dako ang akong pagsalignga dili gayod ako maunsa.
7. Tungod sa imong kaayo, O Ginoo, gilig-on mo akosama sa usa ka malig-on nga bukid.Apan sa dihang mibiya ka kanako nalisang ako.
8. Gisangpit ko ikaw, O Ginoo,ug nagpakitabang ako kanimo:
9. “Unsa may kapuslanan sa akong kamatayonkon mahiadto ako sa kahiladman?Makadayeg ba kanimo ang mga patay?Makasangyaw pa ba kini sa imong pagkamatinud-anon?
10. Pamatia intawon ako, O Ginoo, ug kaluy-i!O Ginoo, tabangi ako!”
11. Giilisan mog sayaw sa kalipay ang akong kaguol;ug giilisan mo ang akong bisti sa pagbangotansa mga bisti sa pagmaya.