1. Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug kaluwasan;busa wala akoy kahadlokan.Ang Ginoo mao ang akong dalangpanan;busa kinsa man ang akong kalisangan?
2. Kon sulongon akoug sulayan pagpatay sa mga tawong daotan,ang akong mga kaaway mangatumba ug mangapukan.
3. Bisag libotan ako ug daghang kasundalohan,dili ako malisang.Bisag makiggubat sila kanako,mosalig gihapon ako sa Dios.
4. Usa lamang ka butangang gipangayo ko sa Ginoo:nga makapuyo ako sa iyang balay sa tibuok kong kinabuhi,aron pagsud-ong sa iyang kaayo,ug sa pagpakisayod mahitungod sa iyang kabubut-onsulod diha sa iyang Templo.
5. Panalipdan ako niya sa panahon sa kasamok;tagoan ako niya diha sa iyang Temploug ipahimutang ako niya sa habog nga batoaron mahilayo sa kadaotan.
6. Busa mabuntog koang akong mga kaaway nga naglibot kanako.Uban sa mga singgit sa kalipay,maghalad ako diha sa iyang Templo.Akong awitan ug daygon ang Ginoo!
7. Pamatia intawon ako, O Ginoo,inigsangpit ko kanimo!Kaluy-i ug tubaga ako!
8. Sa dihang miingon ka,“Simbaha ako,”mitubag ako kanimo,“Ikaw ang akong gisimba, O Ginoo.”
9. Tagda intawon ako!Ayaw kasuko kanakoug ayaw isalikway ang imong sulugoon.Ikaw ang nagtabang kanakobusa ayaw akog biyai ug pasagdi, O Dios, akong manluluwas!
10. Bisan pag isalikway ako sa akong amahan ug inahan,atimanon ako sa Ginoo.
11. Tudloi ako, O Ginoo,sa ipabuhat mo kanako,ug tultoli ako sa agianan nga layo sa kadaotankay daghan akog mga kaaway.
12. Ayaw ako itugyan ngadto sa akong mga kaaway,kay mga bakakon ug bangis sila.
13. Nagtuo ako nga buhion pa akoaron pagsaksi sa kaayo sa Ginoo.
14. Salig sa Ginoo!Lig-ona ang imong kaugalingon ug ayaw kabalaka.Salig lamang sa Ginoo.