5. Gamhanan kaayo ang atong Ginoo;dili matukib ang iyang kahibalo.
6. Gihatagan sa Ginoo ug gahom ang mga timawa,apan gipalukapa niya sa yuta ang daotan.
7. Pag-awit kamog pagdayeg ngadto sa Ginoo;pagtugtog ug alpa ngadto sa atong Dios.
8. Gilukop niyag mga panganod ang kalangitan;giandaman niyag ulan ang kayutaanug sa mga kabungtoran gipatubo niya ang mga balili.
9. Gihatagan niyag pagkaon ang mga kahayopaningon man ang mga kuyabog sa mga uwak sa panahon nga mangayo kini.
10. Ang iyang kalipay wala diha sa kusgang mga kabayoo sa mga maisog nga sundalo;
11. ang iyang kalipay anaa sa nagpasidungog kaniya,diha kanila nga nagsalig sa iyang gugma nga walay paglubad.
12. Dayga ang Ginoo, O Jerusalem!Dayga ang imong Dios, O Sion!
13. Gilig-on niya ang imong mga ganghaan;gipanalanginan niya ang imong katawhan.
14. Gipahari niya ang kalinaw sulod sa imong mga utlananug gitagbaw ka niya sa labing maayong matang sa trigo.
15. Momando siya ug kini moabot dayon sa kalibotan.
16. Ipadala niya ang niebe sama sa balhibo sa karneroug katagon niya ang yelo sama sa abog.
17. Ipadala niya ang ulan nga yelo sama sa graba;walay makaagwanta sa katugnaw nga iyang ipadala!
18. Momando lamang siya ug matunaw ang yelo;pahanginon niya ug modagayday ang tubig.
19. Gihatag niya ang iyang mensahe ngadto sa iyang katawhan,ang iyang mga balaod ug pahimatngon ngadto sa Israel.