1. Dayga ang Ginoo, O akong kalag!O Ginoo nga akong Dios, pagkagamhanan mo gayod!Nagsul-ob ka sa kahalangdon ug himaya
2. ug nagbisti sa kahayag.Gibukhad mo ang kalangitan sama sa tolda
3. ug gibuhat mo ang imong puloy-anan diha sa ibabaw sa katubigan.Ang mga panganod mao ang imong karwahiug nagsakay ka sa mga pako sa hangin.
4. Ang hangin mao ang imong mensaheroug ang mga kilat mao ang imong sulugoon.
5. Gipahiluna mo pag-ayo ang kalibotan diha sa iyang sukarananug dili gayod kini matarog.
6. Gitabon mo niini ang kadagatan sama sa panaptonug natabonan sa tubig ang kabukiran.
7. Apan sa dihang gibadlong mo ang katubigan, nanibog sila;pagkabati nila sa imong tingog nanagan sila.
8. Milatas sila sa kabukiran lugsong ngadto sa kawalogan,sa dapit nga giandam mo kanila.
9. Nagbutang kag utlanan nga dili nila malapasaron dili nila kalunopan pag-usab ang kalibotan.
10. Gipadagayday mo ang mga tubod diha sa kawaloganug gipabuhagay ang mga tubig taliwala sa kabungtoran.
11. Nagtagbaw kini sa kauhaw sa mga ihalas nga mananap;ang mga ihalas nga asno manginom niini.
12. Sa kakahoyan duol niini,nagsalag ug nag-awit ang kalanggaman.
13. Gikan sa imong puloy-anan sa langit,gipaulanan mo ang kabukiran,ug ang yuta napuno sa imong mga panalangin.
14. Gipatubo mo ang mga balili aron sibsibon sa kahayopan,ug ang mga tanom nga magamit sa tawoaron makapatubo siya niini ug makakuhag pagkaon.
15. Makahimo siyag bino aron malipay siyaug makakuhag lana sa olibo aron magmaya siyaug makahimog pan nga makapalig-on kaniya.
16. Nakadawat ug madagayaong ulan ang mga sidro sa Lebanonnga gitanom sa Ginoo.
17. Nagsalag didto ang kalanggaman;ang mga langgam nga tabon nagsalag diha sa mga kahoy.
18. Ang mga ihalas nga kanding nagpuyo sa habog nga kabukiranug ang mga kuneho nanago sa mga lungib sa kapangpangan.
19. Gibuhat mo ang bulan aron mahimong ilhanan sa panahon,ug ang adlaw nasayod kanus-a siya mosalop.
20. Gibuhat mo ang kangitngit nga mao ang gabii,ang panahon sa pagpanggula sa mga ihalas nga mananap.
21. Mongulob ang mga batan-ong liyon,samtang mangita sa pagkaon nga gihatag sa Dios kanila.
22. Inigsidlak sa adlawmamauli sila ug mamahulay sa ilang mga lungib.
23. Ang mga tawo manggulaaron pagtrabaho hangtod sa gabii.
24. O Ginoo, pagkadaghan sa mga butang nga imong gibuhat!Diha sa kaalam gibuhat mo silang tanan!Napuno ang yuta sa imong mga binuhat.
25. Anaa ang kadagatan, dako ug lapad kaayo,diin nagpuyo ang dili maihap nga mga binuhat,gagmay ug dagko.
26. Molawig niini ang mga barko,ug nagduladula diha niini ang Lebiatan,ang dakong mananap nga imong gibuhat.
27. Silang tanan nagsalig kanimosa pagkaon nga ilang gikinahanglan sa matag karon ug unya.
28. Gihatagan mo silag pagkaonug nangatagbaw sila.
29. Malisang sila kon mobiya ka kanila;kon kuhaan mo silag ginhawa, mangamatay silaug mobalik sa abog nga maoy ilang gigikanan.
30. Sa paghatag mo kanilag gininhawa, nahimo silang buhi;ikaw ang naghatag ug bag-ong kinabuhi sa kalibotan.
31. Motunhay unta hangtod sa kahangtoran ang himaya sa Ginoo!Malipay unta siya sa iyang nabuhat!
32. Inigtan-aw niya sa kalibotan, mokurog kini;inighikap niya sa kabukiran, mobugwak kini ug aso.
33. Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi;awitan kog mga pagdayeg ang akong Dios samtang buhi pa ako.
34. Malipay unta siya sa akong pamalandongkay ang akong kalipay naggikan man kaniya.
35. Malaglag unta ang mga makasasala gikan sa yuta;mahanaw unta ang mga daotan!Dayga ang Ginoo, O akong kalag!Dayga siya!