1. O Ginoo, nganong nagpalayo ka man kanako?Nganong gipasagdan mo man akosa panahon sa akong kalisdanan?
2. Ang mga daotan mapahitas-onug gilutos nila ang mga kabos.Maunay unta silag kabitiksa ilang kaugalingong lit-ag.
3. Ang tawong daotan nangandak sa iyang daotang mga tinguha,ug ang hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
4. Tungod sa garbo sa tawong daotanwala siya moila sa Ginooug moingon siya, “Walay Dios.”
5. Ang tawong daotan molampos kanunay sa tanan niyang buhaton;dili siya makasabot sa mga paagi sa Dios,ug biaybiayon niya ang iyang mga kaaway.
6. Naghunahuna siya nga dili gayod siya mapakyaso makatagamtam ug pag-antos.
7. Kanunay siyang manunglo, mamakak ug manghulga;ug dali ra siyang makasulti ug mga pulong nga sakit ug daotan.
8. Sa mga balangay mangatang siyaug sa mga dapit nga awaawpatyon niya ang mga inosente.Maniid siya sa hilom sa iyang patyonon
9. ug mag-atang sama sa liyon didto sa iyang tagoanan.Mangatang siya aron pagdakop sa mga kabos;ug sa dihang madakpan na niya sila, iyang guyoron.
10. Pinaagi sa iyang kabangis gidugmok niya ang mga alaot niyang dinakpan.
11. Naghunahuna siyanga nagpakabuta-bungol lamang ang Dios mahitungod niini.
12. O Ginoo, siloti ang mga daotan;ayaw pasagdi ang mga dinaugdaog, O Dios!
13. Nganong gisalikway man sa mga daotan ang Dios?Nganong nag-ingon man sila nga dili sila silotan?
14. Apan wala ka magpakabuta-bungol, O Ginoo.Nakita mo ang mga kaguol ug pag-antos,ug andam ka kanunay sa pagtabang.Ikaw ang gisaligan sa mga alaotkay matinabangon ka man sa mga nawad-ag amahan.
15. Dugmoka ang gahom sa mga daotan,ug siloti sila sa ilang kangil-adhangtod nga dili na nila kini buhaton.
16. Ang Ginoo hari hangtod sa kahangtoran;ug puohon niya ang wala motuo kaniya.
17. Ikaw, O Ginoo, mamati gayod sa pangaliya sa mga malumoug modasig kanila.