4. “O katawhan, nagsangpit ako kaninyo;gitawag ko kamong tanan.
5. O kamong mga walay kasinatian,paningkamot nga mahamtong kamo!O kamong mga buangbuang, paminaw kamo!
6. Paminawa ang lantip kong mga pulong;kamatuoran lamang ang akong isulti;
7. matuod gayod ang akong ipahayagkay dili ko gustog bakak.
8. Matuod ang tanan nga akong isulti,walay bakak o limbong.
9. Sa tawo nga maayog panabot, tin-aw kini;sa tawo nga daghag nahibaloan tataw kining tanan.
10. Palabiha ang akong pagtulon-an kay sa plata,ug ang kahibalo kay sa labing maayong bulawan.
11. “Ako ang Kaalam, mas maayo kay sa mga alahas;walay bisan unsa nga imong pangandoyonnga ikatandi sa akong kabililhon ug kaanindot.
12. Ako ang Kaalam ug lalom akog panabot,may kahibalo ako ug may hait nga panabot.
13. Ang pagbaton ug kahadlok ug pagtahod sa Ginoo maoy pagdumot sa daotan;gidumtan ko ang pagpagarbo ug pagkamapahitas-on,ang mga paaging hiwi ug malimbongong mga pulong.
14. May panghunahuna ako ug may hustong kaalam.May panabot ako ug kalig-on.
15. Tabangan nako sa pagmando ang mga hariug ang mga pangulo sa paghimog maayong mga balaod.
16. Uban sa akong tabangang mga pangulo ug mga hari nagmando sa katawhan.
17. Gihigugma ko ang nahigugma kanako;ang nangita kanako makakaplag kanako.
18. Makahatag akog mga bahandi,dungog, kauswagan ug kalamposan.
19. Ang makuha mo gikan kanakomas maayo pa gayod kay sa labing putling bulawanug mas maayo pa kay sa plata nga labing lunsay.
20. Gisubay ko ang dalan sa katarong,gisunod ko ang mga dalan sa hustisya;
21. gihimo nakong dato ang nahigugma kanako,ug gipuno ko sa mga bahandi ang ilang panimalay.