3. Ang mga ngabil sa daotang babaye tam-is sama sa dugos ug ang iyang mga halok hawot sama sa lana sa olibo
4. apan inigkahuman sa tanan, ang ibilin lamang niya mao ang kapait sama sa panyawan ug ang kasakit sama sa samad sa espada.
5. Dad-on ka niya ngadto sa kalibotan sa mga patay ug ang dalan nga iyang gilaktan mao ang dalan sa kamatayon.
6. Dili siya magpabilin sa dalan paingon sa kinabuhi kondili motipas siya apan dili siya masayod niini.
7. Busa pamati kanako, mga anak, ug ayaw gayod kalimti ang akong gisulti.
8. Likay nianang matanga sa babaye! Ayaw pagduol bisan sa pultahan sa iyang balay!
9. Kon buhaton mo kini, mahiadto sa lain ang imong dungog ug mamatay ka nga batan-on pa sa mga kamot sa mga tawo nga walay kaluoy.
10. Ang imong kinabuhi pahimuslan sa mga langyaw ug ang imong hinagoan mahiadto sa ubang tawo.
11. Mag-agulo ka inigpinal na nimo ug ang imong kaunoran ug kusog hinayhinayon pagkuha gikan kanimo
12. ug moingon ka, “Nganong wala man gayod ako mosabot? Nganong wala man gayod ako pabadlong?
13. Wala ako mamati sa akong mga magtutudlo o magtagad kanila.
14. Ug sa kalit naulawan hinuon ako atubangan sa nagtigom nga katawhan.”
15. Ayaw paglimbong sa imong asawa ug siya lamang ang imong higugmaon.
16. Kon aduna kay mga anak sa ubang babaye, dili sila makahatag kanimog kaayohan.
17. Kinahanglan nga ang imong mga anak motubo aron motabang kanimo ug dili ang mga langyaw.