1. Tungod sa kasuko sa Ginoogitabonan niya sa kangitngit ang Sion;gilumpag niya ang langitnong katahom niini;gipasagdan niya bisan ang iyang Templotungod sa iyang kasuko.
2. Sa walay kukaluoygigun-ob sa Ginoo ang tanang balangay sa Juda;gilumpag niya ang mga kota,ug gipakaulawan ang gingharianug ang mga pangulo niini.
3. Sa iyang kapungotiyang gilangkatan sa gahom ang Israel;wala siya motabangsa dihang midasmag ang mga kaaway;daw kalayo siyanga misilaob ug misunog sa tanan.
4. Daw usa siya ka kaaway nga nagbingat sa iyang pana,ug gipamatay niya sila nga maoy atong garbo ug kalipay.Dinhi sa Siongipahiagom kita niya sa iyang kapungot.
5. Sama sa kaawaygilaglag sa Ginoo ang Israel.Giguba niya ang mga palasyo ug mga kota.Walay kataposan nga kaguol ug pagbangotanang gidulot niya sa katawhan sa Juda.
6. Gipulpog niya ang Templo diin siya gisimba,ug gipahunong ang pagsaulog sa balaang mga adlawug mga Adlawng Igpapahulay;ang hari ug ang pari managsamag nahiagom sa iyang tumang kapungot.
7. Gisalikway sa Ginoo ang iyang halaran;wala na siya manggilabot sa iyang balaang Templo;gipalumpag niya sa mga kaaway ang mga paril niini;ang mga kaaway nanghugyaw sa kadaogan sulod sa Templodiin kaniadto kita nagsimba nga malipayon.
8. Nakahukom ang Ginoo sa paglumpag sa paril sa Sion;gisiguro gayod niya nga malumpag ang tanan,ug karon nangapukan ang mga tore ug mga paril.
9. Nalukapa na sa yuta ang mga ganghaankay nabunggo na man ang mga trangka;gibihag ang mga hari ug ang mga kadagkoan;wala na itudlo ang Balaod,ug wala nay panan-awon ang mga propeta gikan sa Ginoo.
10. Sa yuta nanglingkod nga walay timik ang mga kadagkoan sa Sion;gibuboan nilag abo ang ilang ulo ug nagbisti silag sako;mitikubo sa yuta ang mga batan-ong babaye sa Jerusalem.
11. Nanghubag ang akong mga mata sa pagsigig hilak;naguol ug naluya ang akong kasingkasing,kay nalaglag man ang akong katawhan,ug gipanguyapan diha sa kadalanan sa siyudadang mga masuso ug gagmayng kabataan.
12. Sa kagutom ug kauhawnagpanawag sila sa ilang mga inahan;gipanguyapan sila sama sa mga tawong samdanug nabugtoan sa gininhawa diha sa mga bukton sa ilang inahan.
13. Unsa may ikasulti ko kanimo, O Jerusalem?Unsaon ko man paglipay kanimonga sama man kalapad sa dagat ang imong kadaot?Walay nag-antos sama sa imong giantos.Kinsa may makatabang kanimo?
14. Pulos bakak ang gisulti kanimo sa imong mga propeta;wala ka nila pakit-a sa imong salaaron mahiagom ka gayod sa kadaot,gipatuo ka nilanga wala ka magkinahanglan nga maghinulsol.
15. Namakpak sa ilang kamot ang tanan nga nahilabay kanimo;nanaguto sila ug naglingolingo sa pagtan-aw nila sa imong kahimtang;miingon sila,“Mao ba kini ang siyudadnga giingon nga labing maanyag ug garbo sa kalibotan?”
16. Nag-ambahan ang tanan mong mga kaaway sa pagbiaybiay kanimo;nangatawa sila ug nangyam-id;miingon sila,“Nagun-ob na gayod nato siya!Mao kini ang adlaw nga atong gipaabot!”
17. Gihimo sa Ginoo ang iyang gilarawug gituman gayod niya ang dugay na niyang gipasidaan.Iyang giguba ang siyudad sa walay kukaluoy;kini nakalipay sa atong mga kaaway,ug nakahatag ug garbo sa ilang pagkagamhanan.
18. Sangpita ang Ginoo, O Jerusalem!Pabahaa daw suba ang imong mga luha, adlaw ug gabii!Ayaw undanga ang imong paghilak!
19. Bangon sa gabii,ug ayaw paghunong sa pagpakitabang sa Ginoo!Ibubo daw tubigang tanan mong pagbati atubangan sa Ginoo!Dangop kaniya inisa ang imong mga kamottungod ug alang sa imong kabataannga nangaluya na sa kagutom diha sa kadalanan.
20. O Ginoo! Tan-awa intawon kami,kami nga imong gipaantos.Ipakaon mo ba sa mga inahan ang ilang mga anak?Ipapatay mo ba ang mga pari ug mga propetadiha sa imong Templo?
21. Sa kadalanan nagbuy-od ang batan-on ug tigulang;mga dalaga ug mga ulitawo nangapukan pinaagi sa espada;maoy nagpatay kanila ang imong kasuko;giihaw mo sila sa walay kukaluoy.
22. Gidapit mo ang akong mga kaawayaron maghudyaka sila libot kanako.Ug ang tanan kong mga anak gihurot nilag pamatay,ug walay nakaikyas sa adlaw sa imong kapungot.