3. Ang katawhan sa Juda nahimong ulipon,napugos pagbiya sa ilang pinuy-anan;atua na sila sa ubang kanasoran,ug wala silay dapit nga matawag nga ilaha;gilibotan sila sa ilang mga kaawayug wala na silay kapaingnan.
4. Wala nay nanimba didto sa Templo sa panahon sa mga kasaulogan;nagmingaw ang mga ganghaan sa Sionug nag-agulo ang iyang mga kaparian;nag-antos ang iyang mga dalagaug siya mismo nag-antos pag-ayo.
5. Ang iyang mga kaaway mao nay nagmando kaniya,ug nagmauswagon sila,kay gikastigo man siya sa Ginootungod sa dili maisip niyang mga sala;bisan gani ang iyang mga anaknaapil sa pagkabihag.
6. Nahanaw na ang katahom sa Jerusalem.Ang iyang mga pangulo daw lagsaw nga wala nay masibsib,ug gigukod sa mangangayam ug hapit na kabsig umoy.
7. Sa nagun-ob na ang Jerusalem,nahinumdoman niya ang iya kanhing katahom;sa nailog na siya sa kaaway,walay mitabang kaniya;gikataw-an siya ug gibiaybiay.
8. Tungod kay grabi man kaayo ang pagpakasala sa Jerusalem,nahimo siyang hugaw.Ang nagpasidungog kaniya kaniadtokaron nagbiaybiay na kaniya,kay nakakita man sila sa iyang pagkahubo.Nag-agulo siyaug gilingiw niya ang iyang nawong tungod sa kaulaw.
9. Tataw kaayo ang iyang pagkahugaw,apan wala siya magpakabana sa iyang dangatan.Makalilisang ang iyang pagkapukan,ug walay miduol aron paglipay kaniya.Miingon siya, “O Ginoo, kaluy-i intawon akokay gibuntog ako sa akong kaaway!”
10. Giilog sa kaaway ang tanan niyang bahandi.Nakita niya nga nanulod sa Templo ang mga katawhan sa kanasoran,mga tawo nga imong gidid-an sa pagsulod niini.
11. Nag-agulo ang tanan niyang lumolupyo tungod sa kagutom;gipabayloan nilag pagkaon ang ilang bahandiaron dili sila mangamatay.Miingon sila, “Kaluy-i intawon kami, O Ginoo, sa among pagkaalaot.”