12. Apan miingon ang agalon, “Dili kita mopahulay sa usa ka siyudad nga dili mga Israelita ang namuyo. Mangadto hinuon kita sa Gibeah.
13. Mopadayon kita sa unahag diyutay ug adto kita mohigda sa Gibeah o sa Rama.”
14. Busa mipadayon sila sa ilang panaw. Didto sila magabhii sa Gibeah sa kayutaan sa banay ni Benjamin.
15. Mihapit sila sa Gibeah aron didto mohigda. Misulod ang Levita ug milingkod sa plasa sa siyudad kay wala may mipahigda kanila.
16. Nianang higayona, miabot ang usa ka tigulang nga gikan nagtrabaho sa iyang uma. Taga-Efraim gayod siya apan karon nagpuyo na sa Gibeah. Ang mga tawo sa Gibeah kaliwat sa banay ni Benjamin.
17. Nakita sila sa tigulang didto sa plasa busa gipangutana sila kon taga diin ug asa sila paingon.
18. Mitubag ang Levita, “Gikan kami sa Betlehem sa Juda ug padulong sa kabungtoran sa Efraim diin ako nagpuyo. Miadto man gud ako sa Betlehem ug karon mopauli na ako.. Walay mopasaka kanamo dinhi.
19. Aduna kami pagkaon ug dagami alang sa among mga asno, pan ug bino alang kanako ug sa akong puyopuyo ug sa akong sulugoon. Sangkap kami sa tanan namong gikinahanglan.”
20. Ang tigulang miingon, “Makadayon kamo sa akong balay ug atimanon ko kamo. Ayaw kamo pagpalabay sa gabii dinhi sa plasa.”
21. Busa gidala niya sila sa ila ug gipakaon ang ilang mga asno. Ang iyang mga bisita nanghimasa, nangaon ug nanginom.
22. Malipayon sila niadtong tungora sa dihang kalit nga nangabot ang daotang mga tawo gikan sa lungsod. Gilibotan nila ang balay ug gipukpok ang pultahan. Giingnan nila ang tigulang, “Pagulaa ang lalaki nga ania sa inyo. Gusto kaming makighilawas kaniya!”
23. Apan ang tigulang migula ug miingon kanila, “Ayaw mga higala! Ayaw buhata ang daotan! Kining tawhana akong bisita.