1. Niadtong panahon nga wala pay hari ang Israel, may usa ka Levita nga didto magpuyo sa kabungtoran sa Efraim. May puyopuyo siya nga taga-Betlehem sa Juda.
2. Apan ang babaye nasuko kaniya ug mipauli sa balay sa iyang amahan didto sa Betlehem. Nagpabilin siya didto sa sulod sa upat ka bulan.
3. Unya ang bana nga Levita miapas sa babaye aron sa pag-awhag kaniya sa pagpauli. Uban kaniya ang iyang sulugoon ug nagdala siyag duha ka asno. Gidawat siya sa babaye didto sa balay sa iyang amahan. Sa pagkakita sa amahan sa babaye kaniya, giabiabi siya pag-ayo.
4. Namugos ang ugangang lalaki nga magpabilin sa ila ang maong Levita busa nagpabilin siya sulod sa tulo ka adlaw. Nangaon ug natulog didto ang magtiayon.
5. Sa pagkabuntag sa ikaupat nga adlaw, sayo silang mibangon ug nangandam sa paglakaw. Apan ang amahan sa babaye miingon ngadto sa iyang umagad, “Kaon una aron dili kamo gutomon sa dalan.”
6. Busa ang Levita ug ang amahan sa babaye nangaon ug nag-inom. Unya miingon kaniya ang amahan, “Pabilin una niining gabhiona ug paglingawlingaw dinhi.”
7. Molakaw na unta ang Levita apan gihawiran siya sa amahan busa nagpabilin na usab siya.
8. Sayo sa buntag, sa ikalimang adlaw mibangon siya aron mogikan apan ang amahan sa babaye miingon, “Kaon una sa dili pa kamo manglakaw.” Busa nangaon sila.
9. Sa diha nga ang Levita ug ang iyang puyopuyo ug ang sulugoon molakaw na unta, ang amahan miingon, “Hapon na kaayo. Maayo pag anhi lang gihapon kamo manghigda. Hapit na magabii busa pabilin dinhi ug paglipay. Sayo lang kamog mata ugma alang sa inyong panaw.”
10-11. Apan wala magpahawid ang tawo ug milakaw siya uban sa iyang puyopuyo dala ang duha ka asno. Hapit na magabii pag-abot nila duol sa Jebus (o Jerusalem) busa ang sulugoon miingon sa iyang agalon, “Anhi lang kita mamahulay niining siyudad sa mga Jebusihanon.”
12. Apan miingon ang agalon, “Dili kita mopahulay sa usa ka siyudad nga dili mga Israelita ang namuyo. Mangadto hinuon kita sa Gibeah.
13. Mopadayon kita sa unahag diyutay ug adto kita mohigda sa Gibeah o sa Rama.”