28. Apan ang hari sa mga Amonihanon wala manumbaling sa mensahe ni Jefta.
29. Unya gigamhan si Jefta sa espiritu sa Ginoo. Milatas siya sa Gilead ug sa Manases ug mibalik sa Mispa didto sa Gilead. Gikan didto mipadayon siya sa Ammon.
30. Si Jefta misaad sa Ginoo, “Kon padag-on mo ako sa mga Amonihanon,
31. ihalad ko ingon nga sakripisyo pinaagi sa pagsunog ang unang tawo nga mogula sa akong balay aron pagsugat kanako inig-uli ko gikan sa gubat.”
32. Busa mitabok si Jefta sa suba aron pagpakiggubat sa mga Amonihanon ug gipadaog siya sa Ginoo.
33. Misulong siya kanila gikan sa Aroer ngadto sa dapit libot sa Menit, 20 ka siyudad ang tanan, hangtod sa Abel-Keramim. Makalilisang ang pinatyanay ug gibuntog sa mga Israelita ang mga Amonihanon.
34. Sa pag-uli ni Jefta sa Mispa, gisugat siya sa iyang anak nga babaye nga nagsayaw ug nagtugtog sa tambor. Bugtong siyang anak ni Jefta.
35. Sa pagkakita ni Jefta kaniya, gigisi ni Jefta ang iyang sapot tungod sa kasubo ug miingon, “O anak ko! Gipasubo mo ako! Gisamaran mo ang akong kasingkasing! Nakapanumpa ako sa Ginoo ug dili ko gayod kini mabakwi!”
36. Ang anak miingon kaniya, “Kon nakasaad ka sa Ginoo, buhata kanako ang imong giingon. Ang Ginoo mitugot nga makapanimalos ka sa imong mga kaaway nga mga Amonihanon.”
37. Apan mihangyo siya sa iyang amahan nga hatagan siyag duha ka bulan aron makasuroy siya ug magsubo didto sa kabukiran uban sa iyang mga higala kay mamatay man siya nga ulay.
38. Gitugotan ni Jefta ang iyang anak ug gipalakaw sulod sa duha ka bulan. Siya ug ang iyang mga higala nangadto sa kabukiran ug nagsubo kay mamatay man siya nga ulay.
39. Human sa duha ka bulan mipauli siya sa ila. Gibuhat ni Jefta ang gisaad niya sa Ginoo ug namatay nga ulay ang iyang anak.Mao kini ang sinugdan sa nabatasan
40. nga ang mga babayeng Israelita manglakaw sulod sa upat ka adlaw matag tuig aron pagbangotan alang sa anak nga babaye ni Jefta nga taga-Gilead.