6. Mangani sila sa kaumahan nga dili ila,ug mamupo silag ubas sa parasan sa daotang mga tawo.
7. Sa gabii mangatulog sila nga hubo,ug walay habol nga makapanalipod kanila sa katugnaw.
8. Maulanan sila didto sa kabukiran,ug mosilong sila sa mga pangpang.
9. Himoong ulipon sa daotang mga tawo ang mga masuso nga walay amahan;kuhaon nila ang mga anak sa kabos, silbing bayad sa mga utang.
10. Walay bisti ang mga kabos,ug gutomon sila samtang mag-ani sa trigo.
11. Nagpuga silag mga olibo aron makakuhag lana,ug ubas aron makakuhag bino apan sila mismo giuhaw.
12. Diha sa siyudad mabati mo ang paghilak sa mga samdan ug himalatyon,apan dili tagdon sa Dios ang ilang mga pag-ampo.
13. May mga tawo nga nagsalikway sa kahayag;wala sila makasabot niini, ug likayan nila ang agianan niini.
14. Pagkakaadlawon ang mamumuno molakawaron pagpamatay sa mga kabos,ug manulis sila inigkagabii.
15. Ang mananapaw usab nagpaabot sa pagkakilomkilomug magtago sila aron dili hikit-an.
16. Sa panahon sa kagabhion, ang mga kawatan molungkab sa kabalayan,apan sa adlaw manago sila ug molikay sa kahayag.
17. Mahadlok sila sa kahayag sa adlaw,apan wala silay kahadlok sa kangitngit.[Sopar]
18. Ibanlas sa baha ang tawong daotan,ug tunglohon sa Dios ang iyang yuta;dili na siya moadto sa pagtrabaho sa iyang parasan.
19. Ingon nga malanay ang niebe panahon sa ting-init,mahanaw usab ang usa ka makasasala gikan sa yuta sa mga buhi.
20. Wala nay mahinumdom kaniya bisan gani ang iyang inahan;kan-on siya sa ulod ug mawala sa hingpit.
21. Mahitabo kini kay gidaugdaog man niya ang mga biyuda,ug wala silay kaluoy sa mga babayeng wala makapanganak.