8. Bisan pag gulang na ang gamotug daw patay na ang tuod niini,
9. mosalingsing gihapon kini kon hitubigan, ug unya mananga daw kahoyng linghod pa.
10. Apan ang tawo, inigkamatay niya,mao kana ang iyang kataposan ug dili mo na siya igkita.
11. Sama sa mga suba nga dili na modagayday,ug sa mga linaw nga mohubas,
12. ang tawo mamatayug dili na gayod mobangon;dili na siya momata samtang anaa pay langit.
13. O Dios, tagoi ako didto sa Seol,hangtod nga molabay na ang imong kasuko,ug unya pagtakda ug panahon nga maoy imong ihinumdom kanako.
14. Kon mamatay ang tawo, mabuhi pa ba siya?Apan magpaabot akohangtod nga moabot ang panahonnga ako buhian na gikan sa akong kahimtang.
15. Unya motubag ako inigsangpit mo kanako,ug mahimuot ka na niining imong binuhat.
16. Unya bantayan mo ang tanan kong lakang,apan dili na nimo isipon ang akong mga sala.
17. Wagtangon mo ang akong mga sala,ug palaon mo ang tanan kong kasaypanan.
18. May panahon ra nga matumpag ang kabukiranug mabalhin ang mga pangpang.
19. Ingon nga sa hinayhinay kutkuton sa tubig ang mga bato,ug ang kusog nga ulan mobanlas sa yuta,ang paglaom sa tawo imo usab nga gub-on.