1. Maayo unta kon tinubdan pag tubig ang akong ulo,ug ang akong mga mata tuboran sa mga luhaaron nga hilakan ko adlaw ug gabiiang akong katawhan nga gipamatay.
2. Maayo untag may kapuy-an pa ako didto sa kamingawan,aron mopahilayo ako sa akong katawhan nga mga maluibon.
3. Kanunay silang mamakak;midagsang sa tibuok nasod ang bakak inay kamatuoran.Nag-ingon ang Ginoo,“Nagsigi lang gayod ug buhat ug daotan ang akong katawhanug wala na sila moila kanako.”
4. Kinahanglang magbantay ang usag-usa batok sa iyang higalaug dili mosalig sa iyang isigkatawo,kay ang tanan limbongan ug tigdaot sa iyang isigkatawo.
5. Naglimbongay ang usag-usa kanila,ug walay bisag usa nga dili bakakon;naanad na sila sa pagpamakakug dili na makahunong sa ilang pagpakasala.
6. Nagsunodsunod ang bangis nilang mga buhatingon man ang ilang mga pagpanglupig.Nag-ingon ang Ginoo nga ang iyang katawhannagdumili na sa pag-ila kaniya.
7. Tungod niini, nag-ingon ang Ginoo nga Labing Gamhanan,“Sama sa puthaw tunawon ko ang akong katawhanaron maputli ug sulayan ko sila.Nagbuhat silag daotan,busa unsa pa may buhaton ko kanila?
8. Ang ilang dila sama sa hait nga mga udyong;mga bakak ang ilang gipanulti.Ang tagsatagsa kanila magsultig pulong sa pakigdait ngadto sa ilang isigkatawo,apan ang tinuod nilang tuyo mao ang pagbitik kaniya.
9. Dili ko ba lang sila silotan tungod niini?Dili ko ba lang panimaslan ang katawhan nga sama niini?Ako, ang Ginoo, ang nagsulti niini.”
10. Miingon si Jeremias,“Hilakan ko ang kabukiran ug mga pasibsibanan;nauga na kini pag-ayo ug wala nay tawo nga moagi niini.Wala nay madungog nga inga sa mga bakaug namiya na ang kalanggaman lakip ang mga ihalas nga mananap.”
11. Nag-ingon ang Ginoo,“Gun-obon ko ang Jerusalem,ug adto na puyo ang ihalas nga mga mananap sa nangatumpag nga kabalayan niini;ang mga siyudad usab sa Judamahimong diserto ug wala nay magpuyo.”