13. Silang tanan, gikan sa labing ubos ngadto sa labing inila, nanapi pinaagi sa limbong;bisan ang mga propeta ug mga pari mga limbongan!
14. Gipasagdan lamang nila ang mga samad sa akong katawhan;bisag grabi na kaayo, moingon sila, “wala kini kaso,” nga unta namiligro man ang tanan.
15. Gikaulaw ba nila ang daotan nilang nabuhat?Wala, bisag diyutay lamang unta.Busa maapil silag kamatay;inigpahamtang ko sa silot,wala gayoy mahibilin kanila.Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
16. Mao kini ang giingon sa Ginoo,“Tindog kamo sa kinasang-an sa mga dalan,ug pagpakisayod kamo bahin sa karaan ug labing maayo nga dalan.Subay niini ug makabaton kamog kalinaw.”Apan miingon sila,“Dili kami mosubay niana.”
17. Nagbutang akog guwardiya nga mobantay kaninyo,ug pamati kon patingogon na ang trumpeta.Apan miingon sila,“Dili kami mamati.”
18. Busa miingon ang Ginoo,“Pamati kamo, mga kanasoran,ug tan-aw kamo sa mahitabo sa akong katawhan.
19. Pamati kamo, O tibuok kalibotan;kining maong katawhan padad-an kog katalagmannga bunga sa ilang daotang mga laraw.Wala sila magpatalinghog sa akong mga pulongug ilang gisalikway ang gitudlo ko kanila.