11. O Ginoo, ang imong kasuko kanila gibati ko usab,ug dili na ako makapugong.”Unya miingon kanako ang Ginoo,“Ibubo ang akong kasuko diha sa kabataan nga anaa sa kadalananug sa mga tigom sa mga batan-ong lalaki.Pamihagon ang mga bana ug mga asawa ug bisan gani ang mga tigulang.
12. Ang ilang mga balay ihatag ngadto sa lainingon man ang ilang mga uma ug mga asawa.Silotan ko ang katawhan niining nasora.
13. Silang tanan, gikan sa labing ubos ngadto sa labing inila, nanapi pinaagi sa limbong;bisan ang mga propeta ug mga pari mga limbongan!
14. Gipasagdan lamang nila ang mga samad sa akong katawhan;bisag grabi na kaayo, moingon sila, “wala kini kaso,” nga unta namiligro man ang tanan.
15. Gikaulaw ba nila ang daotan nilang nabuhat?Wala, bisag diyutay lamang unta.Busa maapil silag kamatay;inigpahamtang ko sa silot,wala gayoy mahibilin kanila.Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”