32. Nailog na sa mga kaaway ang tabokanan diha sa suba ug gisunog na nila ang mga kota. Nagkabuang na sa kalisang ang kasundalohan sa Babilonia.
33. Sa dili madugay hutdon silag pamatay sa ilang kaaway ug tunobtunoban daw trigo diha sa giukanan. Ang Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, maoy nagsulti niini.”
34. Gihiwahiwa sa hari sa Babilonia ang Jerusalem ug gikaon.Giyabo niya ang maong siyudad sama sa usa ka tadyaw;sama siya sa usa ka dako kaayong mananap nga milamoy niini.Gikuha niya ang iyang nagustohanug gilabay niya ang nahibilin.
35. Paingna ang katawhan sa Sion,“Ang Babilonia angay nga paninglantungod sa iyang pagdaugdaog kanato!”Paingna usab ang katawhan sa Jerusalem,“Angayng paninglan ang Babiloniatungod sa iyang pagpaantos kanato!”
36. Nag-ingon ang Ginoo ngadto sa katawhan sa Jerusalem, “Panalipdan ko gayod kamo ug akoy manimalos alang kaninyo. Pahubson ko ang mga tinubdan sa tubig sa Babilonia lakip ang iyang mga suba.
37. Mahimo na unya ang Babilonia nga usa ka pinundok nga mga guba nga kabalayan ug usa ka puy-anan sa ihalas nga mga mananap. Mahimo kining makalilisang nga talan-awon ug dili na puy-ag tawo.
38. Ang katawhan sa Babilonia nagngulob daw mga liyon.
39. Kay mga hakog man sila, ako silang andaman ug bangkite, lipayon ug hubgon aron makatulog sila ug dili na momata.
40. Unya dad-on ko sila sa ihawan sama sa ihawonon nga mga karnero ug kanding. Ako, ang Ginoo, nagsulti niini.
41. “Nailog na gayod ang Babilonia, ang siyudad nga gidayeg sa kalibotan! Makapahikugang siyang sud-ongon sa kanasoran!