13. Didto sa kalungsoran sa kabukiran, sa kabungtoran ug sa habagatang bahin sa Juda, sa kayutaan sa Benjamin, sa kabalangayan nga kasikbit sa Jerusalem ug sa kalungsoran sa Juda, ang mga magbalantay mag-ihap na usab sa ilang mga karnero. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
14. Nag-ingon ang Ginoo, “Taliabot ang panahon nga tumanon ko ang akong gisaad sa katawhan sa Israel ug sa Juda.
15. Niadtong panahona magpili akog matarong nga hari nga kaliwat ni David ug ipatunhay niya sa tibuok nasod ang katarong ug hustisya.
16. Inig-abot niadtong panahona, iyang luwason ang katawhan sa Juda ug ang katawhan sa Jerusalem ug magpuyo na sila nga malinawon. Ug mao kini ang ilang ingalan sa ilang nasod ug siyudad: ‘Ang Ginoo mao ang atong pagkamatarong.’
17. Ako, ang Ginoo, nagsaad nga dili gayod kawad-an ug kaliwat si David nga maghari sa Israel
18. ug dili usab kawad-an ug mga pari nga sakop sa banay ni Levi nga moalagad kanako ug maghalad ug mga mananap nga sunogon ug mga halad nga uhay ug uban pang halad.”
19. Giingnan ako sa Ginoo,
20. “Dili gayod mausab ang akong gimbut-an bahin sa adlaw ug sa gabii: mosubay gayod sila sa panahon nga gitakda ko kanila.
21. Sa samang pagkaagi, dili gayod mapakyas ang akong kasabotan uban sa akong alagad nga si David aron kanunay siya nga may kaliwat nga maghari ug dili usab mapakyas ang akong saad bahin sa mga pari nga mag-alagad kanako gikan sa banay ni Levi.
22. Pasanayon ko ang kaliwat sa akong alagad nga si David ingon man ang mga kaliwat sa mga pari gikan sa banay ni Levi nga moalagad kanako. Ug dili gayod sila maihap sama sa mga bituon sa kalangitan ug sa balas sa kabaybayonan.”
23. Nag-ingon ang Ginoo kanako,
24. “Wala ka ba makadungog nga nag-ingon ang mga tawo nga ako nang gisalikway ang Israel ug ang Juda, ang duha ka banay nga akong pinili? Giyam-iran nila ang akong katawhan ug wala na nila ilha nga nasod.