1. Nag-ingon ang Ginoo, “Taliabot ang panahon nga ako mahimong Dios sa tanang banay sa Israel ug sila mahimong akong katawhan.
2. Gikaluy-an ko didto sa diserto kadtong nakalingkawas sa kamatayon. Sa dihang nangandoy ang mga Israelita ug pahulay,
3. nagpakita ako kanila gikan sa halayo. Mga Israelita, gihigugma ko kamo kanunay busa gipadayon ko pagpaila kaninyo ang gugma kong walay paglubad.
4. Tukoron ko ikaw pag-usab, O Putling Israel. Gamiton ninyo pag-usab ang mga tambor ug mosayaw kamo tungod sa kalipay.
5. Mananom kamo pag-usab ug mga paras didto sa kabungtoran sa Samaria ug kadtong nagtanom makakaon gayod sa mga abot niini.
6. Moabot gayod ang panahon nga ang mga bantay mosinggit gikan sa bungtod sa Efraim, ‘Tana, mangadto kita sa Sion, ngadto sa Ginoo nga atong Dios.’”
7. Nag-ingon ang Ginoo,“Pag-awit kamo tungod sa kalipay alang sa Israel,ang labing gamhanang nasod.Awita ang inyong alawiton sa pagdayeg.‘Giluwas na sa Ginoo ang iyang katawhan,giluwas niya ang tanang nahibilin.’
8. Dad-on ko sila gikan sa amihananug gikan sa tanang suok sa kalibotan.Ang mga buta ug mga bakol uban kanila,ang mga mabdos ug kadtong mga talianak usab.Mamalik sila nga usa ka dakong nasod.
9. Mamauli ang akong katawhan nga manghilak,nga mag-ampo samtang dad-on ko sila balik sa Israel.Dad-on ko sila ngadto sa kasapaan agi sa hapsay nga dalanaron dili sila madagma.Sama ako sa usa ka amahan alang sa Israelug ang kamagulangan kong anak mao si Efraim.”
10. Ang Ginoo nag-ingon:“O mga kanasoran, pamati kamo kanakoug isangyaw ninyo ang akong pulong ngadto sa lagyong mga dapit!Ako nga nagpatibulaag sa Israelmaoy magtigom kanila ug manalipod kanila,sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero.
11. Gipagawas ko na ang katawhan sa Israelug giluwas ko sila gikan sa usa ka nasod nga gamhanan.