5. Giingnan kamo nila, ‘Biya kamo sa daotan ninyong pagkinabuhi aron makapuyo kamo sa yuta nga gihatag sa Ginoo kaninyo ug sa inyong katigulangan aron mainyo na kini sa dayon.
6. Biya kamo sa pagsimba ug pag-alagad sa mga diosdios ug ayaw pakasuk-a ang Ginoo pinaagi sa pagsimba sa mga diosdios nga inyong binuhat. Kon gituman pa ninyo ang mga sugo sa Ginoo dili unta kamo silotan niya.’
7. Apan ang Ginoo nag-ingon nga wala kamo mamati kaniya. Gihagit hinuon ninyo ang iyang kasuko pinaagi sa inyong mga diosdios ug tungod niini gisilotan kamo niya.
8. “Busa tungod kay dili man kamo mamati sa Ginoo nga Labing Gamhanan miingon siya:
9. ‘Paanhion ko ang tanang nasod sa amihanan ug ang akong sulugoon nga si Nabucodonosor nga hari sa Babilonia. Ipasulong ko kanila kining nasora ug ang ubang silingang mga nasod. Laglagon ko sila sa hingpit ug maalaot silang tanan hangtod sa hangtod ug mahimong talan-awon nga kahadlokan ug makapakurat.
10. Pahilumon ko ang ilang paghudyaka ug pagmaya ingon man ang kabanha sa kombira sa kasal ug tingog sa mga galingan ug palungon ko ang ilang mga suga.
11. Magun-ob gayod kining nasora ug maulipon sa hari sa Babilonia sulod sa 70 ka tuig.
12. Human niini silotan ko ang hari sa Babilonia ug ang iyang katawhan tungod sa ilang mga sala. Gun-obon ko ang ilang nasod sa hingpit gayod. Ako, ang Ginoo, maoy nag-ingon niini.
13. Ipahamtang ko sa ilang nasod ang silot nga akong giingon lakip ang tanang nahisulat niining basahona—ang tanan nga gisulti ni Jeremias batok sa tanang nasod.
14. Ulipnon sila sa daghang mga nasod ug gamhanang mga hari ug panimaslan ko sila sumala sa ilang gibuhat.’”
15. Ang Ginoo, ang Dios sa Israel, miingon kanako, “Aniay tagayan sa bino nga puno sa akong kasuko. Paimna niini ang tanang nasod nga paadtoan ko kanimo.