5. Nag-ingon ang Ginoo,“Silotan ko ang tawo nga motalikod kanakoug mosalig hinuon sa mga tawo ug sa kusog sa tawo.
6. Sama siya sa usa ka sampinit sa disertonga nagtubo sa ugang yuta,o sa yuta nga parat diin walay laing tanom nga moturok;wala gayoy maayo nga maangkon niya.
7. “Apan panalanginan koang tawo nga mosalig kanako.
8. Mahisama siya sa kahoy duol sa tubig;mokuyanap ang mga gamot niini ngadto sa sapa.Dili siya mabalaka kon ting-init nakay dili malawos ang iyang mga dahon.Kon dili moulan dili gihapon siya mabalakaug magsigi siyag pamunga.
9. “Kinsa may makatukib sa kasingkasing sa tawo?Walay molabaw niini kamalimbongonug labihan kini kadaotan.
10. Ako, ang Ginoo, nagsusi sa hunahunaug nag-usisa sa kasingkasing sa tawo.Gantihan ko ang tawo sumalasa iyang binuhatan ug sa iyang pagkinabuhi.”
11. Ang tawo nga nakasapi pinaagi sa limbongsama sa langgam nga naglumlom sa itlog nga dili iya.Bisan batan-on pa siya,mawala na kaniya ang iyang bahandi,ug sa kataposan mahimo siyang buangbuang.
12. Sama sa mahimayaong trono ang atong Templo,nga sukad sa sinugdan nagbarog sa tumoy sa taas nga bukid.
13. Ang paglaom sa Israel mao ang Ginoo;maulawan gayod ang tanan nga mobiya kaniya.Mangahanaw silang tanansama sa ngalan nga gisulat diha sa bunbonkay mibiya man sila sa Ginoo,ang tinubdan sa tubig nga naghatag ug kinabuhi.
14. O Ginoo, ayoha ako aron mamaayo ako sa hingpit;luwasa ako aron mahilikay ako sa kadaot.Ikaw ang akong gidayeg!