3. Ako, ang Ginoo, nakahukom nga upat ka makalilisang nga butang ang ipahamtang ko kanila: mangamatay sila sa gubat, kuninitan sa mga iro ang ilang lawas, pangan-on sila sa mga langgam ug tiwason sa mga mananap ang mahisalin.
4. Himoon ko sila nga kalisangan sa tanang katawhan sa kalibotan tungod sa gibuhat ni Manases nga anak ni Ezequias didto sa Jerusalem samtang siya maoy naghari sa Juda.”
5. Ang Ginoo miingon,“Kinsa may maluoy kaninyo, katawhan sa Jerusalem?Ug kinsa may magbangotan alang kaninyo?Kinsa bay motuyo pag-anha aron pagpangomusta kaninyo?
6. Gisalikway ako ninyoug mitalikod kamo kanako.Busa gibakyaw ko ang akong kamot aron pagdugmok kaninyo.Gikapuyan na akog pinugong sa akong kasuko.
7. Sama sa uhot ipapadpad ko kamo sa hangindiha sa tanang kalungsoran sa tibuok nasod.Gilaglag ko kamong akong katawhan lakip ang inyong mga anakkay wala man kamo mohunong sa daotan ninyong mga buhat.
8. Mas daghan ang inyong mga babaye nga gihimo kong biyudakay sa balas sa baybayon.Gipamatay ko ang mga batan-on ninyong lalakiug gipaantos ko kamong mga inahan.Gipakalitan ko silag kastigopinaagi sa hilabihang kasubo ug kalisang.