13. Giingnan ako sa Ginoo, “Paanhion ko ang mga kaaway aron ilogon nila ang mga bahandi sa akong katawhan silbing silot sa ilang mga daotang buhat sa tibuok nasod.
14. Himoon ko silang ulipon sa ilang mga kaaway didto sa nasod nga wala silay kasayoran kay ang akong kasuko mout-ot kanila sama sa kalayo.”
15. Unya miingon ako, “Nasayod ka, O Ginoo. Ayaw kalimot kanako ug tabangi intawon ako. Panimasli kadtong naglutos kanako. Ayaw ako pasagdi nga patyon nila. Hinumdomi nga gibiaybiay ako nila tungod kanimo.
16. Gipatalinghogan ko ang tanang gisulti mo kanako. O Yahweh, Dios nga Labing Gamhanan, imo ako, busa ang imong mga pulong nakahatag kanakog kalipay.
17. Wala ko gamita ang akong panahon sa pagpakighugoyhugoy sa mga tawo nga nagpatuyang sa paghudyaka. Tungod sa buluhaton nga gitugyan mo kanako, nag-inusara ako ug nasuko pag-ayo.
18. Nganong wala may pagkatapos ang akong pag-antos ug wala may kaayohan ang akong mga samad? Pakyason mo ba ako ingon sa sapa nga mohubas sa ting-init?”
19. Busa mitubag ang Ginoo, “Kon mobalik ka kanako, dawaton ko ikaw ug himoon ko na usab ikaw nga akong sulugoon. Kon mapuslanon ang isulti mo ug dili ang walay pulos, himoon ko na usab ikaw nga akong propeta. Mobalik kanimo ang katawhan apan ayaw pag-adto kanila.
20. Alang niining mga tawhana, himoon ko ikaw nga daw paril nga bronsi. Makigbatok sila kanimo apan dili sila makabuntog kanimo. Ubanan ug panalipdan ko ikaw gikan sa kadaot.
21. Luwason ko ikaw gikan sa kamot sa mga daotang tawo ug ilikay sa gahom sa mga tawong bangis. Ako, ang Ginoo, ang nagsulti niini.”