1. Walay kapuslanan, O Ginoo, kon makiglalis ako kanimokay ikaw dili man masayop.Apan kinahanglan gayod nga pangutan-on ko ikaw bahin sa hustisya.Nganong nagmauswagon man ang mga daotan?Nganong nagmalampuson man ang mga limbongan?
2. Gitanom mo sila ug migamot sila,mitubo ug unya namunga.Gidayeg ka nilaapan ang ilang kasingkasing layo kanimo.
3. Apan nasayod ka kanako, O Ginoo,nahibalo ka sa akong gibuhatug nakita mo nga gimahal ko ikaw.Guyora kining mga tawhanasama sa mga karnero nga ihawonon.Laminga sila hangtod nga sila ihawon na.
4. Magsigi na ba lang ug hulawnga nangalaya na man ang kasagbotan?Himatyon na ang mga mananap ingon man ang mga langgam,tungod sa pagkadaotan sa katawhan nga namuyo niining nasora,katawhan nga nag-ingon,“Wala siya masayod sa atong binuhatan.”